সামাজিক অনুষ্ঠান, মদ্যপায়ী আৰু কিছু কথা

... সাধাৰণতে বনভোজ আদি খাবলৈ যাওঁতে বহুতেই অত্যধিক পৰিমাণে মদ্যপান কৰা দেখিবলৈ পোৱা যায়৷ ফলত বনভোজ খাই ঘৰলৈ ওভতাৰ পথত সততে সংঘটিত হয় দুৰ্ঘটনা৷ এনে ঘটনা অৱশ্যে কেৱল চালকৰ ভুলৰ বাবেই সংঘটিত হয় বুলি ক’লেও ভুল  হ’ব৷ বহু সময়ত গাড়ীৰ ভিতৰত অত্যধিক মদ্যপান কৰাসকলৰ মাজৰে একাংশই সৃষ্টি কৰা হুলস্থূলীয়া পৰিৱেশৰ বাবেই চালকৰ মনোযোগ বিচ্ছিন্ন হোৱা দেখা যায়৷ এনেদৰে মনোযোগ বিচ্ছিন্ন হোৱাৰ ফলতো বহু সময়ত দুৰ্ঘটনা সংঘটিত হয়৷ এনেক্ষেত্ৰত কেতিয়াবা চালকজনে মদ্যপান নকৰিলেও সংঘটিত হ’ব পাৰে দুৰ্ঘটনা৷ তাৰ বাবে চালকজনতকৈ বাহনত উঠি অহাসকলহে বেছি দোষী৷ সি যি কি নহওক সুৰাপায়ীৰ বিৰুদ্ধে আৰক্ষী বিভাগ তথা পৰিবহণ আৰক্ষীয়ে আৰম্ভ কৰা অভিযান সফল হওক, আমাৰো সেয়াই কামনা ...

চাওঁতে চাওঁতে বছৰটো শেষ হ’বৰে হ’ল৷ এতিয়া কেউফালে নতুনক আদৰাৰ প্ৰস্তুতি৷ তাৰ মাজতে অসম চৰকাৰেও যুদ্ধংদেহী মনোভাবেৰে সুৰাবিৰোধী অভিযানত নামি পৰা দেখিবলৈ পোৱা গৈছে৷ নতুন বছৰক আদৰাৰ প্ৰস্তুতিৰ নামত অত্যধিক মদ্যপান কৰি গাড়ী চলাই বহুতেই দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত হয়৷ সেই কথাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখিয়েই চৰকাৰৰ এই পদক্ষেপ৷ কেৱল গাড়ীচালকেই নহয়, মদ্যপান কৰি গাড়ী চলোৱা চালকৰ বাহনত উঠি অহাসকলৰ প্ৰতিও ব্যৱস্থা গ্ৰহণৰ কথা কৈছে চৰকাৰে৷ সাধাৰণতে বনভোজ আদি খাবলৈ যাওঁতে বহুতেই অত্যধিক পৰিমাণে মদ্যপান কৰা দেখিবলৈ পোৱা যায়৷ ফলত বনভোজ খাই ঘৰলৈ ওভতাৰ পথত সততে সংঘটিত হয় দুৰ্ঘটনা৷ এনে ঘটনা অৱশ্যে কেৱল চালকৰ ভুলৰ বাবেই সংঘটিত হয় বুলি ক’লেও ভুল  হ’ব৷ বহু সময়ত গাড়ীৰ ভিতৰত অত্যধিক মদ্যপান কৰাসকলৰ মাজৰে একাংশই সৃষ্টি কৰা হুলস্থূলীয়া পৰিৱেশৰ বাবেই চালকৰ মনোযোগ বিচ্ছিন্ন হোৱা দেখা যায়৷ এনেদৰে মনোযোগ বিচ্ছিন্ন হোৱাৰ ফলতো বহু সময়ত দুৰ্ঘটনা সংঘটিত হয়৷ এনেক্ষেত্ৰত কেতিয়াবা চালকজনে মদ্যপান নকৰিলেও সংঘটিত হ’ব পাৰে দুৰ্ঘটনা৷ তাৰ বাবে চালকজনতকৈ বাহনত উঠি অহাসকলহে বেছি দোষী৷ সি যি কি নহওক সুৰাপায়ীৰ বিৰুদ্ধে আৰক্ষী বিভাগ তথা পৰিবহণ আৰক্ষীয়ে আৰম্ভ কৰা অভিযান সফল হওক, আমাৰো সেয়াই কামনা৷ 

এতিয়া আহো সুৰাপানৰ সৈতে জড়িত আন কিছু বিষয়লৈ৷ আমি জানো যে সুৰাপান সামাজিক জীৱনৰ সৈতে ওতপ্ৰোতভাৱে জড়িত  এটা বিষয়৷ সুৰাপানে কোনো এখন দেশৰ আৰ্থ-সামাজিক ক্ষেত্ৰৰ বহু দিশকে উদঙাই দিয়ে৷ লগতে মানুহৰ জীৱনশৈলীৰো বহু দিশৰ উমান পাব পাৰি সুৰাপানৰ জৰিয়তে৷ আমাৰ সমাজত এফালে সুৰাপানক যদি অপৰাধৰ দৃষ্টিৰে চোৱা হয়, আনফালে বাস্তৱক্ষেত্ৰত মদ্যপান তেনেই এক স্বাভাৱিক কথা৷ সুৰাই দেশৰ অৰ্থনীতিতো প্ৰভূত বৰঙণি আগবঢ়াই অহাৰ কথা আমি সকলোৱে জানো৷ বহুক্ষেত্ৰত সুৰাপানক স্বাভাৱিক ঘটনা হিচাপে গ্ৰহণ কৰিলেও সুৰাপান আকৌ বহু সমস্যাৰো মূল কাৰণো৷ সামাজিক বিশৃংখলতা তথা বহু অপৰাধৰ গুৰিতেই অত্যধিক সুৰাপানেই মূল কাৰণ৷ সাধাৰণ সুৰাজনিত অপৰাধৰ ক্ষেত্ৰত সদায়েই সাধাৰণতে সমাজৰ পিছপৰা শ্ৰেণীটোলৈয়ে যায় অভিযোগৰ আঙুলি৷ সংবাদ মাধ্যমতো এই শ্ৰেণীটোৰ দ্বাৰা সংঘটিত সুৰাজনিত অপৰাধে লাভ কৰে বিশেষ চৰ্চা৷ সুৰাৰ মাতাল নিচাত কোনো শ্ৰমিকে ঘৈণীক মাৰপিট কৰা, অত্যধিক মদৰ ৰাগীত হিতাহিত জ্ঞান হেৰুৱাই হত্যাপৰ্যন্ত কৰা ঘটনা সময়ে সময়ে সংঘটিত হৈ আহিছে৷ কিন্তু ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে সমাজৰ কেৱল দৰিদ্ৰ শ্ৰেণীটোৰ মাজতেই এনে ঘটনা সীমাবদ্ধ৷ এনে ঘটনা সমাজৰ সzান্ত শ্ৰেণীটোৰ মাজতো তেনেই সুলভ৷ অৱশ্যে, এই শ্ৰেণীটোৰ মাজত সংঘটিত মাতাল মদপীৰ কু-কীৰ্তিৰ ঘটনাই লাভ নকৰে বিশেষ চৰ্চা৷ সংবাদ-মাধ্যমতো বাতৰি হিচাপে প্ৰকাশ নাপায় এই কথা৷ কিন্তু সভ্ৰান্ত লোকৰ ঘৰতো মদে কিদৰে পতি-পত্নীৰ সম্পৰ্কলৈ অন্ধকাৰ নমাই আনে, সেই কথা জনাই জানে৷ দামী ব্ৰেণ্ডৰ মদ খালেও এইসকলৰ আচৰণো আন মদপীৰ সৈতে একেই৷ মদৰ ৰাগীত মাতাল হৈ পত্নীৰ ওপৰত হাত উঠোৱা এই সমাজতো সঘনেই সংঘটিত হয়৷ কেৱল সেয়াই নহয়, সম্ভান্ত লোকৰ মদৰ মেহফিলত কেনে পৰিৱেশ হয় সেই কথাও বহুতেই জানে৷ প্ৰশাসনিক বিষয়া, চৰকাৰৰ উচ্ছ পদবীধাৰী বিষয়া, দিনত বৰ বৰ কথাৰে ভাষণ দিয়া একাংশই ৰাতি মাতাল হৈ অসংযত আচৰণত লিপ্ত হোৱাও দেখা যায়৷ বহুতৰে আচৰণ দেখিলে আচৰিত হ’বলগীয়া৷ মদৰ নিচাত মাতাল হৈ একাংশই যে কেতিয়া পৰনাৰীৰ গাত হাত দিয়ে, সেয়া আপুনি তলকিবই নোৱাৰিব৷ আত্মমৰ্যাদা থকা যিকোনো নাৰীয়েই যে এনে আচৰণত অসহজবোধ কৰে তালৈ কাণষাৰ নাই এনে একাংশ তথাকথিত ভদ্ৰ পুৰুষৰ৷ 

সুৰাৰ এনে এখন ঋণাত্মক ছবিৰ বিপৰীতে আন এখন ছবি প্ৰায়েই অনালোচিত হৈ ৰয়৷ সুৰাপায়ী প্ৰতিজন লোকেই যে মাতাল হৈ কেৱল সমাজৰ অহিতকৰ কামেই কৰে, তেনে নহয়৷ ব্যস্ত জীৱনৰ অৱসাদ দূৰ কৰিবলৈ বহুতে সুৰাপান কৰে৷ তেওঁলোকৰ বাবে সুৰা অভিশাপ হোৱাতকৈ মহৌষধ হিচাপেহে কাম কৰে৷ আজিকালি যিকোনো সৰু-বৰ অনুষ্ঠানতেই সুৰাৰ ব্যৱস্থা থাকে৷ সৰু বন্ধুবৰ্গৰ মাজত সীমাবদ্ধ অনুষ্ঠানবোৰত বিভিন্নবিষয়ক লৈ চৰ্চাও হয়৷ ৰাজনীতিৰ পৰা সমাজনীতি, অৰ্থনীতিৰ পৰা সাহিত্য, সংগীত আদি বিভিন্ন বিষয়ে সেই আলোচনাত স্থান লাভ কৰে৷ মাজতে তাতেই চলে সংগীতৰো চৰ্চা৷ সমগ্ৰ পৰিৱেশটোৱেই মনোগ্ৰাহী হৈ পৰে৷ সুৰাপানে এনেদৰে কেতিয়াবা মনোগ্ৰাহী একোটা অনুষ্ঠানৰ সৃষ্টিতো অৰিহণা যোগায়৷ অৱশ্যে, নিচাত মাতাল হ’লেই ইয়াতো পৰিৱেশ হৈ পৰে সুকীয়া৷ কোনোৱে তাৰ মাজতেই জীৱনৰ বৰ্ণিল অভিজ্ঞতাৰ বৰ্ণনা দিবলৈ আৰম্ভ কৰে৷ প্ৰথমতে সকলো ঠিকেই থাকে, কিন্তু কোনো সময়ত তেনে অভিজ্ঞতাৰ বৰ্ণনাই শেষ হোৱাৰ নামেই নলয়৷ তেওঁৰ জীৱনৰ সৰস অভিজ্ঞতাই বাকীসকলক বিৰক্তি দিবলৈ আৰম্ভ কৰে৷ ইপিনে, সুৰাৰ মেহফিলত ৰাজনীতিৰ চৰ্চাও বৰকৈ হোৱা পৰিলক্ষিত হয়৷ সততে বন্ধুমহল একে হ’লেও বহুতৰে ৰাজনৈতিক মতাদৰ্শ পৃথক হোৱা দেখা যায়৷ সেয়ে প্ৰায়ে এনে মেহফিলত হোৱা আলোচনাবোৰে পৰিৱেশ গৰম কৰি তোলা পৰিলক্ষিত হয়৷ আলোচনা গৈ কেতিয়া তৰ্ক-বিতৰ্কত পৰিণত হয় সেয়া তলকিবই নোৱাৰি৷ তেনে তৰ্ক-বিতৰ্কই সমগ্ৰ পৰিৱেশটোকেই নষ্ট কৰি পেলায়৷ মূৰকত বহুদিনৰ মূৰত একেলগে এসাঁজ খাম বুলি লগ হোৱা বন্ধুবৰ্গ সেমেকা মনে উভতিব লগা হয় ঘৰ অভিমুখে৷ 

ইপিনে সুৰাক আকৌ বহুতেই সৃষ্টিৰ অনুঘটক বুলিও ক’ব খোজে৷ বহু শিল্পী-সাহিত্যিক, গায়ক-গায়িকাই সুৰাক তেওঁলোকৰ সৃষ্টিৰ সহায়ক বুলি ক’ব খোজে৷ অৱশ্যে, সেই কথাৰ সত্যতা জনাটো আমাৰ দৰে লোকৰ বাবে সম্ভৱ নহয়৷ সৃষ্টিশীলতাৰ সৈতে জড়িত ব্যক্তিয়েহে নিৰ্ণয় কৰিব পাৰিব সেই কথাৰ সত্যতা৷ সুৰাৰ আশ্ৰয় লোৱা বহু শিল্পীৰ কথা অৱশ্যে আমি সকলোৱে জানো৷ সুৰাপানে যদি তেওঁলোকৰ সৃজনীশীলতাক সমৃদ্ধ কৰি তোলে, তেন্তে তাত কাৰো ক’বলগীয়া নাথাকে৷ কিন্তু অত্যধিক সুৰাই যদি তেনে শিল্পীৰ জীৱনটো উচ্ছৃংখলতাৰে ভৰাই তোলে, তেন্তে সেয়াহে শিল্পীজনৰ লগতে সমাজৰ বাবেও চিন্তাজনক হৈ পৰে৷

সুৰাৰ ব্যৱহাৰ জানিলে ই হয়তো সৃষ্টিৰো কাৰক হ’ব পাৰে অথবা অত্যধিক সুৰা সেৱন ধবংসৰো মূল কাৰণ হ’ব পাৰে৷ সেয়া সম্পূৰ্ণৰূপে নিৰ্ভৰ কৰে সুৰা সেৱন কৰাজনৰ ওপৰতহে৷