নতুন বছৰৰ আৰম্ভণিতে...

... বৰ্তমান সৰ্বত্ৰ পুনৰ নতুনকৈ মহামাৰীৰ আতংকত আটায়ে ভুগিছে আৰু বিশ্ব স্বাস্থ্য সংস্থায়ো নতুন ভেৰিয়েণ্ট সম্পৰ্কত সকীয়নি দিছে৷ ইয়াৰ ফলত স্বাস্থ্যখণ্ডলৈ অহা বিপদে ৰাজ্যৰ অৰ্থনৈতিক খণ্ডক পুনৰ আঘাত কৰিব৷ ইতিমধ্যে দেশত খাদ্যসামগ্ৰী, ইন্ধন আৰু খোৱা তেলৰ দাম ঊধবৰ্গামী হৈ আছে৷  ছেপ্টেম্বৰত দেশৰ খুচুৰা বজাৰত সামগ্ৰীৰ মূল্যবৃদ্ধিৰ ৩.৫ শতাংশ এমাহতে বাঢ়ি গৈ ৪.৫৮ শতাংশ হৈছে৷ গতিকে নতুন বছৰত ক’ভিডৰ পুনৰ সংক্ৰমণে স্বাভাৱিকতে ৰাইজ আৰু চৰকাৰ উভয়কে বিপদত পেলাব৷ এনে পৰিস্থিতিত হাতত কিছু সময় থকাৰ সুযোগতে দুৰ্নীতি নিয়ন্ত্ৰণ, গ্ৰাম্য অৰ্থনীতিৰ সুৰক্ষা আৰু কৃষিজাত সামগ্ৰী উৎপাদন আৰু বিপণনত গুৰুত্ব আৰু চৰকাৰী পুঁজিৰ সদ্ব্যৱহাৰত তৎকালীনভাৱে সাৱধানতা ল’ব লাগিব আৰু এই দায়িত্ব নতুন বছৰটোৰ আৰম্ভণিৰ মাহকেইটাতে সম্পন্ন কৰিব লাগিব৷ ইয়াৰ সমান্তৰালভাৱে অৱশ্যে জাতি, ভেটি আৰু ভাষাৰ সুৰক্ষাৰ কাম নিখুঁত হ’ব লাগিব ...

ৰাজহুৱাভাৱে আমি যেতিয়াই কোনো এক সমস্যাৰ সন্মুখীন হওঁ, তাৰ সমাধানৰ বাবে প্ৰায়ে এক দীৰ্ঘকালীন সময়ৰ আঁচনিৰ বিষয়ে ঘোষণা কৰোঁ, যাৰ অৰ্থ হ’ল এতিয়া তৎকালীনভাৱে আমি একো নকৰোঁ আৰু সময়ত লক্ষ্য পূৰণৰো সম্পূৰ্ণ নিশ্চয়তা নাথাকিব পাৰে৷ উদাহৰণস্বৰূপে গোলকীয় উষ্ণতা নিয়ন্ত্ৰণ, আমাৰ দেশৰ ধাৰণক্ষম উন্নয়নৰ লক্ষ্য, নিবনুৱা সমস্যা, অসমৰ বান, ৰাজ্যত আন্তৰ্জাতিক বিনিয়োগ আদি৷ পুৰণি ভুলৰ পুনৰাবৃত্তি নহ’বৰ বাবে নতুন বছৰত এইবাৰ প্ৰথম পাঁচ মাহৰ বাবে বিশেষ আঁচনি হাতত ল’ব বিচৰা হৈছে, যাতে ইয়াৰ ভেটিত পৰৱৰ্তী সময়ত বিভিন্ন ক্ষেত্ৰ স্বাৱলম্বী হৈ অহা পাঁচ বছৰত ৰাজ্যখন দেশৰ ভিতৰতে প্ৰথম পাঁচখন ৰাজ্যৰ তালিকাত অন্তভুৰ্ক্ত হয়৷ বৰ্তমান আমাৰ ৰাজ্য দেশৰ ভিতৰতে বিভিন্ন খণ্ডত যথেষ্ট পিছপৰি আছে৷ আশাকৰোঁ আৰম্ভণিৰ পৰীক্ষামূলক উপযুক্ত নীতি-নিয়ম প্ৰয়োগে ব’হাগলৈ ৰাইজৰ বাবে সুখ-সমৃদ্ধিৰ আগলি বতৰা আনিব আৰু তাৰ ফলাফল দীৰ্ঘম্যাদী হ’ব৷

ইতিমধ্যে দেশত নতুন শিক্ষানীতি গ্ৰহণ কৰি মানৱ সম্পদক নিয়োগযোগ্য আৰু উৎপাদনমুখী কৰি তোলাৰ প্ৰচেষ্টা আৰম্ভ হৈছে আৰু দেশৰ আন ৰাজ্যৰ দৰে আমাৰ ৰাজ্যতো উত্তৰ-পূব শিক্ষা সন্মিলন দুদিনীয়া কাৰ্যসূচীৰে অনুষ্ঠিত হৈ যায়৷ অৰ্থাৎ চৰকাৰীভাৱে এইক্ষেত্ৰত যথেষ্ট গুৰুত্ব দিয়া হৈছে৷ কিন্তু সৰ্বভাৰতীয় স্তৰৰ তুলনাত আমি বহুক্ষেত্ৰত এতিয়াও যথেষ্ট পিছপৰি আছোঁ৷ দেশৰ প্ৰশাসনিক বিষয়ৰ সৰ্বোচ্ছ কেন্দ্ৰীয় লোকসেৱা আয়োগৰ পদত আমাৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী তেনেই সীমিত৷ ইয়াৰ উপৰি অসম লোকসেৱা আয়োগ, আন প্ৰতিযোগিতামূলক পৰীক্ষা, নিয়োগৰ সুযোগ আদিৰ ক্ষেত্ৰত সজাগতা, ধাৰণা আদিও তেনেই নগণ্য৷ কিছুদিনৰ আগতে বাতৰিত পঢ়িছিলোঁ যে তিনিজন ডেকা উচ্ছপদস্থ সৰ্বভাৰতীয় পৰ্যায়ৰ প্ৰশাসনিক বিষয়াই নিজৰ নিজৰ জন্মস্থানত এনে প্ৰতিযোগিতাৰ বাবে প্ৰস্তুতিৰ সুযোগ স্থানীয় যুৱক-যুৱতীক বিনামূলীয়াকৈ দিয়াৰ ব্যৱস্থা হাতত লৈছে৷ ইয়াৰ বিপৰীতে আমাৰ ৰাজ্যৰ অধিকাংশ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ এনে শিক্ষাব্যৱস্থাযপ্ৰস্তুতি সম্পৰ্কত কোনো ধাৰণাই নাই৷ তেওঁলোকৰ এনে ব্যৰ্থতাৰ বাবে আমি সকলো দায়ী৷ ভাৰতীয় প্ৰশাসনীয় সেৱা বিভাগৰ তথ্য অনুসৰি ১৯৫০-২০২০ সময়ছোৱাত ইউপিএছচিৰ দ্বাৰা প্ত,২৫৫জন বিষয়াক নিযুক্তি দিয়া গৈছিল৷ ইয়াৰে ১৬ শতাংশ উত্তৰ প্ৰদেশৰ, ১১ শতাংশ বিহাৰৰ আৰু ৰ.ৰ শতাংশ অসমৰ৷

নতুন শিক্ষানীতি অনুসৰি আমাৰ দেশত এইবাৰ উচ্ছতৰ মাধ্যমিক শ্ৰেণী মহাবিদ্যালয়ৰ পৰা আঁতৰাই নিয়া হ’ব৷ ইয়াৰ বাবে বিদ্যালয়সমূহত উপযুক্ত শ্ৰেণীকোঠা, উন্নত গৱেষণাগাৰ, পুথিভঁৰাল আদিৰ ব্যৱস্থা নকৰিলে মেধাৱী বিজ্ঞানৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে, বিশেষকৈ মহাবিদ্যালয়ৰ উন্নত আন্তঃগাঁথনি, গৱেষণাগাৰ আৰু অভিজ্ঞ শিক্ষকৰ পাঠদানৰ পৰা বঞ্চিত হ’ব৷ ইতিমধ্যে ৰাজ্যত গুণোৎসৱৰ তাৰিখ ঘোষণা কৰা হৈছে৷ এইবাৰ এই নিৰীক্ষণ আৰু পৰীক্ষণ প্ৰক্ৰিয়া যথেষ্ট কঠোৰ হোৱা উচিত৷ বিদ্যালয় পৰ্যায়তে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ লক্ষ্য স্থিৰ আৰু আত্মপ্ৰত্যয় গঢ়ি তুলিব লাগিব৷ যোৱাবাৰৰ গুণোৎসৱৰ সময়ত আমি প্ৰাক্তন ছাত্ৰী হিচাপে গুৱাহাটীৰ বিখ্যাত তাৰিণী চৌধুৰী বিদ্যালয়ত অংশগ্ৰহণ কৰি বৰ হতাশ হৈছিলোঁ, ছাত্ৰীসকলে ইংৰাজী দূৰৈৰ কথা, অসমীয়াতো শুদ্ধকৈ পাঠ পঢ়িবলৈ সক্ষম হোৱা নাছিল৷ বিদ্যালয় পৰ্যায়ত আমাৰ কৰিবলগীয়া বহুত আছে৷

যি সময়ত বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত পাঁচ বছৰ অগ্ৰসৰ হৈ আৰ্থ-সামাজিক উন্নয়নৰ কথা ভবা হয়, সাহিত্যত নোবেল বঁটাৰ বিষয়ে চিন্তা-চৰ্চা কৰা হয়, বিজ্ঞানীয়ে মহাকাশৰ তথ্যৰ সন্ধান কৰে, সেই সময়ত আমি জাতি-মাটি-ভেটিৰ অস্তিত্বৰ সংকটত ভুগি আছোঁ আৰু বৰ্তমান আৰু এখোজ পিছুৱাই গৈ মাতৃভাষা শ্বহীদ হ’বনে নে মাথোঁ কথিত ভাষা হৈ ৰ’ব, তাকে লৈ উৎকণ্ঠিত হৈ আছোঁ৷ অসমত অসমীয়া ভাষা লাগিব বুলি এবাৰ ছাত্ৰই আত্মবলিদান দিছিল, তেলৰ দেশত শোধনাগাৰ লাগে বুলি আন্দোলন কৰিছিলোঁ, বিদেশীক নতুনকৈ চিনাক্ত কৰাৰ প্ৰচেষ্টা চলাবলগীয়া হৈছিল৷ ইয়াৰ লগতে নিজৰ ভাতৃসদৃশ চুবুৰীয়া ৰাজ্যৰ লগত সমাধান-সম্ভৱ সীমা বিবাদত যঁুজি আছোঁ৷ আগন্তুক পাঁচ মাহৰ ভিতৰত যদি আমি এই ঘৰুৱা নিজে সৃষ্টি কৰা সমস্যা সমাধান কৰিব নোৱাৰোঁ, অহা পাঁচ বছৰলৈ এইবোৰতে ব্যস্ত হৈ উন্নয়নৰ বিভিন্ন তালিকাত নিজৰ স্থান পুনৰ নিম্নত সুনিশ্চিত কৰিম৷ যেতিয়ালৈকে শাসকে শোষণৰ প্ৰতি বিশেষভাৱে কঠোৰ নহ’ব, বৈষম্য আঁতৰোৱাত মনোযোগ নিদিব আৰু থলুৱা স্বাৰ্থ, জাতি-মাটি-ভাষা সুৰক্ষিত নকৰিব, তেতিয়ালৈকে আৰ্থিক উন্নয়ন দূৰৈৰ বিষয়, অসমীয়াৰ অস্তিত্বই সুৰক্ষিত নহ’ব৷ এইক্ষেত্ৰত সাহিত্য সভা, লেখক-লেখিকাৰ অনুষ্ঠান আৰু বঁটা-বাহনক লৈ সন্তুষ্ট থকা সাহিত্যিক আৰু বিজ্ঞজনৰো সমানে দায়িত্ব আছে৷ তেওঁলোকৰ একোটা আহ৩ান আৰু প্ৰচেষ্টাত মাতৃভাষা মাধ্যমৰ বিদ্যালয়ৰ উন্নতিৰ লগতে ভাষা চৰ্চা কেন্দ্ৰ, গৱেষণা, অধ্যয়ন কেন্দ্ৰ আদিৰো গুৰুত্ব বৃদ্ধি হ’ব, প্ৰসাৰ হ’ব৷ এসময়ত মামণি বাইদেউৰ ৰামায়ণী সাহিত্যৰ চৰ্চাৰ যোগেদি সমগ্ৰ এছিয়া মহাদেশতে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ সুনাম তুংগত অৱস্থান কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল৷ আশাকৰোঁ ইয়াৰ পাছত জ্ঞানপীঠ বঁটা ৰাজ্যখনলৈ আহিবলৈ সুদীৰ্ঘকাল অপেক্ষা কৰিব নালাগিব৷

আমাৰ ৰাজ্যত দৰিদ্ৰতা, নিবনুৱা সমস্যা, অপৌষ্টিকতাৰ লগতে আন এক গুৰুত্বপূৰ্ণ সমস্যা হৈছে আৰ্থিক উপাৰ্জনত অসমতা৷ এয়া অৱশ্যে সমগ্ৰ দেশতে বিৰাজমান৷ World inequality labৰ তথ্য অনুসৰি, ভাৰতৰ ৰ শতাংশ আঢ্যৱন্ত লোকে ২০২১ বৰ্ষত ২২ শতাংশ উপাৰ্জন কৰাৰ বিপৰীতে ইয়াৰ পাছৰ ১০ শতাংশই ৫৭ শতাংশ সম্পদ উপাৰ্জন কৰিছে আৰু নিম্ন শ্ৰেণীৰ [৫০ শতাংশ] লোকে কৰিছে মাথোঁ ১৩ শতাংশ৷ এনে কাৰণতে দৰিদ্ৰতাৰ আৱৰ্তত জনসংখ্যা ক্ৰমবৰ্ধমান গতিত গৈ আছে৷ দেশৰ ভিতৰতে আকৌ ৰাজ্যৰ অৱস্থা আৰু পুতৌজনক৷ নীতি আয়োগৰ মতে, [Poverty Index baseline report ২০২১, GOI] দেশৰ সৰ্বোচ্ছ স্থানৰ দৰিদ্ৰ জনগণৰ ৰাজ্যকেইখন হ’ল বিহাৰ [৫১.৯ শতাংশ], উত্তৰ প্ৰদেশ [৩৭.৮ শতাংশ], মধ্যপ্ৰদেশ [৩৬.৭ শতাংশ], ঝাৰখণ্ড [৪২.২ শতাংশ], অসম আৰু মেঘালয় [৩২.৭ শতাংশ], য’ত মুঠ জনসংখ্যাৰ ৩০ শতাংশৰ অধিক দাৰিদ্ৰ্য সীমাৰেখাৰ তলত বাস কৰে৷ এইক্ষেত্ৰত কেৰালাৰ স্থান ০.৭ শতাংশ দৰিদ্ৰ জনতাৰে একেবাৰে নিম্নত, অৰ্থাৎ আৰ্থিক বৈষম্য নূ্ন্যতম৷

আগন্তুক পাঁচ মাহত ৰাজ্যখনৰ পৰা দুৰ্নীতিৰ লগতে সৰ্বত্ৰ বিস্তৃত এনে বৈষম্যও আঁতৰাব লাগিব৷ আমাৰ ৰাজ্যত প্ৰায় অৰ্ধ শতাংশ লোক দাৰিদ্ৰ্য সীমাৰেখাৰ তলত বাস কৰাৰ বিপৰীতে কিছুসংখ্যকে বজাৰ কৰিবলৈ ডুবাই, ছিংগাপুৰলৈ যোৱাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সচ্ছলতাৰো অধিকাৰী৷ মূল্যবৃদ্ধিয়ে জুৰুলা কৰা ৰাজ্যবাসীয়ে ১০০ টকা মূল্যৰ প্ৰতিলিটাৰ পেট্ৰ’ল আৰু ১০০ টকা অতিৰিক্ত দি ৰন্ধন গেছ ক্ৰয় কৰিবলগীয়া হোৱাৰ লগতে গাঁওবাসীয়ে ১০ টকাত বিক্ৰী কৰা পাচলি নগৰবাসীয়ে ৫০ টকাৰ অধিক দামত ক্ৰয় কৰিবলগীয়া হৈছে৷ এনে বৈষম্যয়ো ৰাজ্যৰ অৰ্থনীতিত বিৰূপ প্ৰভাৱ পেলাইছে৷ বৰ্তমান জলসিঞ্চন, বীজৰ যোগান, বজাৰ আদিৰ অসুবিধাৰ বাবে সাৰুৱা মাটি থকা সত্ত্বেও নতুন প্ৰজন্মই কৃষিকাৰ্যত আগ্ৰহ নেদেখুৱায়৷ এই যুৱকসকলৰ অধিকাংশই সৰু সৰু চাকৰিৰ বাবে বহিঃৰাজ্যলৈ ঢাপলি মেলাৰ ফলত কৃষিপ্ৰধান কিছু অঞ্চলত [দলগাঁও, খাৰুপেটীয়া, নগাঁও, বৰপেটা] কৃষি শ্ৰমিকৰ নাটনি হৈছে৷ ধিং, ডুমডুমীয়া বজাৰৰ বিক্ৰেতা কৃষক আকৌ দালালৰ কবলত পৰি জৰ্জৰিত হৈছে, যাৰ ফলত বিভিন্ন জনহিতকৰ আঁচনি থকা সত্ত্বেও তেওঁলোক উপকৃত হ’ব পৰা নাই৷ আগন্তুক পাঁচ মাহত এই সমস্যা আঁতৰিব লাগিব৷

ৰাজ্যখনত আন এক বৈষম্য পৰিলক্ষিত হৈছে চাহ বাগানৰ বনুৱাসমূহৰ ক্ষেত্ৰত৷ আমাৰ ৰাজ্যত প্ৰায় এক লাখ এনে অসংগঠিত ক্ষেত্ৰৰ বনুৱা আছে যিসকলৰ স্বাস্থ্যসেৱা, শিক্ষাৰ সুযোগ, আন সা-সুবিধা আৰু উপাৰ্জনৰ আন উপায় অত্যন্ত সীমিত৷ ইয়াৰ উপৰি সময়ে সময়ে বিষাক্ত সুৰা সেৱন কৰি শতাধিকৰ মৃত্যু, বোনাছ আদিক লৈ মালিকপক্ষৰ লগত মতবিৰোধ, বিভিন্ন সংক্ৰমিত ৰোগৰ প্ৰকোপ আদি সমস্যা, অনৈতিক আৰু বে-আইনী কাম-কাজৰ সমস্যাবোৰ আছেই৷ চাহ বাগানৰ এই পিছপৰা অঞ্চলবোৰৰ লগতে ৰাজ্যখনৰ পিছপৰা জিলাকেইখনৰ বাবেও বিশেষ আঁচনিৰ প্ৰয়োজন৷ এইবাৰ নেচনেল মাল্টিডাইমেনচনেল ইণ্ডেক্সৰ প্ৰতিবেদনত সমগ্ৰ ৰাজ্যৰ ভিতৰতে ধুবুৰী দৰিদ্ৰতম জিলা হিচাপে চিহ্নিত হৈছে, য’ত ৫১.০৬ শতাংশ লোক দাৰিদ্ৰ্য সীমাৰেখাৰ তলত বাস কৰে [অসম ৩২.৬৭ শতাংশ]৷ অতি সাৰুৱা মাটিৰ কৃষিপ্ৰধান জিলাখন বৰ্তমান বানে জুৰুলা কৰি থৈছে৷ শিক্ষা, আন্তঃগাঁথনি, স্বাস্থ্য, উদ্যোগ এই আটাইবোৰতে অত্যন্ত পিছপৰা জিলাখনত বিভিন্ন খণ্ডৰ উন্নয়নৰ সম্ভাৱনা অসীম৷ লগতে প্ৰমথেশ বৰুৱা, প্ৰতিমা পাণ্ডে, পাৰ্বতি বৰুৱা, ভাৱাইয়া সম্ৰাট আলাউদ্দিন সৰকাৰৰ বাসভূমি অঞ্চলটোৰ লোকসকল সাংস্কৃতিক দিশতো বহু আগবঢ়া৷ এনে সম্ভাৱনাক পুঁজি হিচাপে লৈ কৃষি, উদ্যোগ, সাংস্কৃতিক পৰ্যটন, লোকগীতৰ চৰ্চাকেন্দ্ৰ, কুটীৰ শিল্পকেন্দ্ৰ, বজাৰৰ চাহিদা থকা কৃষিজাত সামগ্ৰী আৰু মৎস্য উৎপাদনৰ জৰিয়তে জিলাখনক ৰাজ্যৰ ভিতৰতে এখন আদৰ্শ জিলা হিচাপে গঢ় দিব পৰা যায়৷ ইয়াৰ ব্ৰহ্মপুত্ৰ, গদাধৰ, গংগাধৰ, টিপকাই, গৌৰাং, চম্পাৱতী, শিলাই, জিিঞ্জৰাম আদি নৈ মৎস্যক্ষেত্ৰ হিচাপে উন্নীত কৰি দাঁতিৰে বাংলাদেশ, পশ্চিমবংগ আৰু মেঘালয়লৈও বাণিজ্য প্ৰসাৰ কৰাৰ সুযোগ আছে৷ উত্তৰ প্ৰদেশত এনেকৈ একোখন জিলাত একোটা উদ্যোগ আৰু সামগ্ৰী উৎপাদনৰ বাবে গুৰুত্ব দি এক নতুন আঁচনি গ্ৰহণ কৰি সফল হৈছে৷ এনে প্ৰচেষ্টা কাৰ্বি আংলং আৰু বড়োলেণ্ডৰ জিলাকেইখনৰ বাবেও গ্ৰহণ কৰিব পাৰি৷

জলবায়ু পৰিৱৰ্তন আৰু প্ৰদূষণ নিয়ন্ত্ৰণ বৰ্তমান এক অন্যতম গুৰুতৰ সমস্যা৷ নিউজীলেণ্ড প্ৰশাসনে শেহতীয়াকৈ প্ৰদূষণ নিয়ন্ত্ৰণ আৰু জনস্বাস্থ্য সুৰক্ষাৰ বাবে প্ৰশংসনীয় পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰি ২০২৭ চনৰ ভিতৰত দেশখনত স্ম’ক ফ্ৰী জেনেৰেশ্বনৰ সৃষ্টি কৰাৰ কথা ঘোষণা কৰিছে৷ তেওঁলোকে এইক্ষেত্ৰত কেৱল দীৰ্ঘকালীন সিদ্ধান্ত লোৱাতে ক্ষান্ত নাথাকি তৎকালীনভাৱে ১৪ বছৰৰ তলৰ কিশোৰে চিগাৰেট কিনিব নোৱৰাৰ আইন প্ৰৱৰ্তন কৰিছে আৰু প্ৰতিবছৰে এই সময়সীমা বঢ়াই যোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছে৷ অৰ্থাৎ অহা ৬৫ বছৰৰ পাছত দেশখনত মাথোঁ ৮০ বছৰ বয়সৰ লোকেহে ধূমপান কৰিব পাৰিব৷ ইয়াকে বোধকৰোঁ পূৰ্ণাংগ জনকল্যাণমুখী আঁচনি বুলিব পাৰি৷ বৰ্তমান ভূটানৰ পাছতে নিউজীলেণ্ড বিশ্বৰ ধঁপাত উদ্যোগৰ ক্ষেত্ৰত বিশেষভাৱে নিষিদ্ধ দেশ৷ আমাৰ দেশত বৰ্তমান দুখনমান ৰাজ্যতহে মাথোঁ সুৰাৰ প্ৰচলন নিষিদ্ধ, তাৰ বিপৰীতে অসমত সকলোধৰণৰ ধঁপাতজাতীয়, পানমচলা, সুৰা আৰু ড্ৰাগ্‌ছৰ ব্যৱহাৰ শীৰ্ষস্থানীয়৷ লগতে সুৰাপানৰ ক্ষেত্ৰত মহিলাৰ স্থানো দেশৰ ভিতৰতে বোধকৰোঁ শীৰ্ষস্থানত আছে৷ নতুন বছৰটোৰ আগভাগতে সকলো মাদক দ্ৰব্যৰ ব্যৱহাৰৰ ক্ষেত্ৰত সীমাবদ্ধতা ঘোষণা কৰা উচিত হ’ব আৰু ৰাজ্যত কৰ্কট ৰোগৰ চিকিৎসালয় স্থাপনৰ সমান্তৰালভাৱে no smoking, no pollution, stop using alchohol and drugs আদি  জ’ন ঘোষণা কৰা ভাল হ’ব৷ চাহ বাগানবোৰত এইক্ষেত্ৰত বিশেষ সজাগতাৰ প্ৰয়োজন৷ এই অঞ্চলবোৰত সুৰাই স্বাস্থ্য আৰু ধনৰ হানি কৰাৰ উপৰি দুবছৰৰ আগতে বিষাক্ত সুৰা খাই শতাধিক শ্ৰমিকৰ মৃত্যুও হৈছিল৷ এনে মৃত্যুৰ পৰৱৰ্তী কালত লাখ টকাৰ সাহায্য দিয়াৰ সলনি আগতীয়াকৈ এইক্ষেত্ৰত প্ৰতিৰোধমূলক ব্যৱস্থা লোৱাটো অধিক যুক্তিসংগত হ’ব৷ মাদক দ্ৰব্যৰ নিষিদ্ধতাই ৰাজ্যৰ স্বাস্থ্যখণ্ডক সহায় কৰাৰ লগতে ভাৰতৰ শ্ৰেষ্ঠ ৰাজ্যৰ তালিকাত নিজৰ স্থান উন্নীতকৰণতো সহায়ক হ’ব৷ এনেক্ষেত্ৰত ৰাজহ বৃদ্ধিতকৈ জনস্বাস্থ্যৰ সুৰক্ষাৰ বিষয়টো অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ হিচাপে বিবেচনা কৰা উচিত হ’ব৷

বৰ্তমান সৰ্বত্ৰ পুনৰ নতুনকৈ মহামাৰীৰ আতংকত আটায়ে ভুগিছে আৰু বিশ্ব স্বাস্থ্য সংস্থায়ো নতুন ভেৰিয়েণ্ট সম্পৰ্কত সকীয়নি দিছে৷ ইয়াৰ ফলত স্বাস্থ্যখণ্ডলৈ অহা বিপদে ৰাজ্যৰ অৰ্থনৈতিক খণ্ডক পুনৰ আঘাত কৰিব৷ ইতিমধ্যে দেশত খাদ্যসামগ্ৰী, ইন্ধন আৰু খোৱা তেলৰ দাম ঊধবৰ্গামী হৈ আছে৷  ছেপ্টেম্বৰত দেশৰ খুচুৰা বজাৰত সামগ্ৰীৰ মূল্যবৃদ্ধিৰ ৩.৫ শতাংশ এমাহতে বাঢ়ি গৈ ৪.৫৮ শতাংশ হৈছে৷ গতিকে নতুন বছৰত ক’ভিডৰ পুনৰ সংক্ৰমণে স্বাভাৱিকতে ৰাইজ আৰু চৰকাৰ উভয়কে বিপদত পেলাব৷ এনে পৰিস্থিতিত হাতত কিছু সময় থকাৰ সুযোগতে দুৰ্নীতি নিয়ন্ত্ৰণ, গ্ৰাম্য অৰ্থনীতিৰ সুৰক্ষা আৰু কৃষিজাত সামগ্ৰী উৎপাদন আৰু বিপণনত গুৰুত্ব আৰু চৰকাৰী পুঁজিৰ সদ্ব্যৱহাৰত তৎকালীনভাৱে সাৱধানতা ল’ব লাগিব আৰু এই দায়িত্ব নতুন বছৰটোৰ আৰম্ভণিৰ মাহকেইটাতে সম্পন্ন কৰিব লাগিব৷ ইয়াৰ সমান্তৰালভাৱে অৱশ্যে জাতি, ভেটি আৰু ভাষাৰ সুৰক্ষাৰ কাম নিখুঁত হ’ব লাগিব৷ পুঁজিৰ সদ্ব্যৱহাৰ, দুৰ্নীতি নিবাৰণ, আঁচনিৰ সঠিক ৰূপায়ণ, চৰকাৰৰ সদিচ্ছা আৰু ৰাইজৰ সহযোগত সকলো সম্ভৱ; মাথোঁ এই পঞ্চনীতি মানি চলিলেই হ’ব৷