গুৱাহাটী গ্ৰন্থমেলাৰ কিছু ইতিবাচক দিশ

গুৱাহাটীৰ চানমাৰিত ৩০ ডিচেম্বৰৰ পৰা বাৰদিনীয়া কাৰ্যসূচীৰে অসম অভিযান্ত্ৰিক প্ৰতিষ্ঠান খেলপথাৰত ৰাজ্য চৰকাৰৰ পৃষ্ঠপোষকতাত অসম প্ৰকাশন পৰিষদে আয়োজন কৰা ৩৩সংখ্যক গুৱাহাটী গ্ৰন্থমেলাত আটাইকেইদিন উপস্থিত থাকি ভালেমান ঘটনাৰ সাক্ষী হৈ ৰ’লোঁ৷ হৈ যোৱা গ্ৰন্থমেলাখনৰ কিছুমান ইতিবাচক দিশৰ কথা উনুকিয়াই দিয়েই এই লেখাটোৰ পাতনি মেলিব খুজিছোঁ৷ প্ৰথম কথা হ’ল, সাধাৰণভাৱে চালে কিতাপ কিনিবলৈ পাণবজাৰৰ সলনি গ্ৰন্থমেলালৈ যোৱাৰ প্ৰয়োজন নাথাকে যদিও ৰাজ্যখনৰ বিভিন্ন ঠাইকে ধৰি অসমৰ বাহিৰৰ আৰু বিদেশৰ বহু প্ৰতিষ্ঠানে অংশগ্ৰহণ কৰাত মূল্যৱান কিতাপ-পত্ৰ একেটা থূপতে পোৱাত গ্ৰন্থমেলাই বৰ সহায় কৰে৷ দ্বিতীয়তে, গ্ৰন্থমেলা হ’ল লেখক আৰু পাঠকৰ মিলনথলী৷ পঢ়ুৱৈ এজনে তেওঁৰ প্ৰিয় লেখকক এই মেলাতেই বিচাৰি পাব পাৰে৷ তৃতীয়তে, অসমীয়া উৎসৱপ্ৰিয় জাতি; গতিকে গ্ৰন্থমেলাই নানাধৰণে মানুহ টানিব পাৰে৷ তদুপৰি পূৰ্বৰ গ্ৰন্থমেলাবোৰৰ দৰে এইবাৰৰ মেলাখনতো ভালেমান অসমীয়া কিতাপ প্ৰকাশ পালে৷ মেলাখনত অসমীয়া ভাষা-সাহিত্য সম্পৰ্কীয় ভালেমান আলোচনা-বিলোচনাই স্থান পাইছে৷ উঠি অহা ল’ৰা-ছোৱালীৰ ভিৰো এইবাৰৰ গ্ৰন্থমেলাত দেখিলোঁ৷

এই কথাত দ্বিমত নাই যে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্য আৰু গ্ৰন্থ উদ্যোগটো জীয়াই থাকিবলৈ হ’লে ছপা কিতাপবোৰৰ বিক্ৰী সন্তোষজনক হ’ব লাগিব৷ সেই দৃষ্টিৰে চাবলৈ গ’লে মেলালৈ অহা সকলোৱে গোগ্ৰাসে কিতাপবোৰ কিনি ঘৰত সেইবোৰ মনপুতি পঢ়িব লাগে৷ কিতাপ পঢ়িলেহে মানুহৰ বৌদ্ধিক উত্তৰণ হয়৷ বহু দিশৰ বিচাৰেৰে চাবলৈ গ’লেও পুথি অধ্যয়ন শিক্ষিত মানুহৰ প্ৰথম পছন্দ হ’ব লাগে৷ এইবাৰৰ গ্ৰন্থমেলাত অসমীয়া ভাষাত ৰচিত কিতাপৰ বিক্ৰীৰ সংখ্যাই সৰ্বাধিক হৈছে বুলি ধাৰণা কৰিব পাৰি৷ যদিও অসম আন্দোলনৰ ঢৌত উটি-ভাহি যোৱাৰ দৰে সংবাদ মাধ্যমৰ প্ৰচাৰৰ ঢৌত বিশেষ বাছ-বিচাৰ নকৰাকৈ দুই-এখন কিতাপ বহুতে হেঁপাহেৰে আঁকোৱালি লৈছে, সেইবোৰৰ স্থায়িত্ব ধানখেৰৰ জুইৰ দৰেহে হ’ব৷ কিন্তু অসমীয়া ভাষাৰ কালজয়ী কিতাপবোৰৰ সমাদৰ গ্ৰন্থানুৰাগীৰ মাজত এতিয়াও অটুট আছে৷ বৌদ্ধিক চেতনাক জাগ্ৰত কৰিব পৰা টান বিষয়বস্তুৰ কিতাপো হেঁপাহেৰে কিনি নিয়া লোক দেখিছোঁ৷ পঢ়ুৱৈৰ ৰুচি আৰু চখৰ সলনি হৈছে৷

কৰ’না ভাইৰাছৰ ভয়াৱহতাই সৰ্বসাধাৰণক মৰ্মাঘাত কৰাৰ মাজতে গুৱাহাটী গ্ৰন্থমেলাই কিছু সকাহ দিলে৷ ৰাজ্যখনৰ বিভিন্ন ঠাইত বিস্তৃত কাৰ্যসূচীৰে গ্ৰন্থমেলা আয়োজন হোৱাৰ বাতৰিও পাবলৈ ধৰিছোঁ৷ গ্ৰন্থ উদ্যোগটোৰ সৈতে জড়িত হৈ থকা লোকৰ মুখলৈ পুনৰ হাঁহি  আহিছে৷ লেখকসকলো উৎসাহিত হৈছে৷ গল্প, উপন্যাস, কবিতা, নাটক, প্ৰবন্ধ, গৱেষণাধৰ্মী পুথি ৰচনাৰ কামত লেখক-লেখিকা ব্যস্ত হৈ পৰাৰ বিষয়ে জানিবলৈ পাইছোঁ৷ গুৱাহাটী গ্ৰন্থমেলাই মূলতঃ পাণবজাৰৰ গ্ৰন্থ উদ্যোগটোত যে উখল-মাখল লগাব, তাত অকণো সন্দেহ নাই৷ ক’ভিড-১৯ মহামাৰীৰ দ্বাৰা যে কেৱল গ্ৰন্থ উদ্যোগটোৱে ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছিল তেনে নহয়, বৰং ছপা মাধ্যমৰ কাকত-আলোচনীৰ ক্ৰয়-বিক্ৰয় চকুত পৰাকৈ হ্ৰাস পাইছিল৷ পিছে নক’লেও হ’ব যে মহামাৰীৰ সময়ছোৱাত ভীতিগ্ৰস্ত হৈ ঘৰতে আবদ্ধ হৈ থকা বহুতে কিতাপ পঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল৷ সম্ভৱতঃ তাৰ ফলতো হৈ যোৱা গ্ৰন্থমেলাত গ্ৰন্থপ্ৰেমীৰ উখল-মাখন দেখা গৈছিল৷ ‘ম’বাইল ফোন আৰু ইণ্টাৰনেটে ল’ৰা-ছোৱালীৰ মূৰ খালে’– ইয়াৰ পৰা মুক্তি বিচাৰিও বহুতে নিজৰ ল’ৰা-ছোৱালীক গ্ৰন্থমেলালৈ অনাত এইবাৰ ভিৰ বাঢ়িব পাৰে৷

অসমীয়া ভাষাটো এলাগি হোৱাত অসমীয়াভাষীসকলেহে সহায় কৰিছে, আনে কৰা নাই– তাৰ প্ৰমাণো হৈ যোৱা গ্ৰন্থমেলাতে পালোঁ৷ মই জড়িত হৈ থকা বিপণী এখনলৈ এদিন এজন মাৰাঠীভাষী আৰু এজন বাংলাভাষী মানুহ অসমীয়া ভাষা শিকাৰ হাতপুথি বিচাৰি আহিছিল৷ অসমীয়া ভাষাত কথা ক’বলৈ আৰু লিখিবলৈ দুয়োজনৰে আগ্ৰহ দেখি ভাল পাইছিলোঁ৷ বৰ্ধিত হাৰত কিতাপৰ দাম বৃদ্ধি হোৱাত সাধাৰণ পুথি কিনোতা পঢ়ুৱৈ হতাশ হোৱা দেখা গৈছিল যদিও ইয়াৰে বহুতে পুৰণি কিতাপ কিনি নিও কিতাপ কিনাৰ হেঁপাহ পূৰ কৰিছিল৷ গ্ৰন্থমেলাত অসমৰ বুৰঞ্জী আৰু পুৰাতত্ত্ব বিভাগ আৰু সাহিত্য অকাদেমিৰ কিতাপ ভালেমান বিক্ৰী হৈছিল৷ পিছে গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ প্ৰকাশন বিভাগ, নেচনেল বুক ট্ৰাষ্ট, সাহিত্য প্ৰকাশ আদিৰ বিপণী নেদেখি বহুতৰে মন সেমেকিছিল৷ এটা কথা ফটফটীয়া যে বহুতে ৰাজ্যখনৰ নানা ঠাইৰ পৰা দহো বন কাতি কৰি হ’লেও মেলালৈ আহি বহু কিতাপ কিনি লৈ গৈছিল৷ তেওঁলোক দৰাচলতে যে কিতাপৰ পোক সেয়া পুনৰুক্তি কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই৷ গ্ৰন্থৰ সমাদৰ বৃদ্ধিত গ্ৰন্থমেলাই সহায় কৰিছে৷

যোৱা গুৱাহাটী গ্ৰন্থমেলাত মানুহৰ ভিৰ অনুপাতে কিতাপৰ বিক্ৰী সেৰেঙা আছিল৷ নিতৌ উপস্থিত হোৱা হাজাৰ হাজাৰ লোকৰ ভিতৰত শতকৰা হিচাপত দহজনমানেহে গ্ৰন্থ ক্ৰয় কৰিছিল৷ ধনী মানুহৰ বেছিভাগেই কিতাপ নিকিনে৷ কিনি নিয়াসকলৰো সৰহভাগেই নপঢ়ি মানুহে দেখাকৈ চ’ৰাঘৰৰ আলমাৰিতহে সজাই থয়৷ এতিয়া আচৰিত কথা এইটোৱে যে শিক্ষাবৃত্তিত জড়িত হৈ মাহে মোটা অংকৰ দৰমহা পাই থকা লোকেও পঢ়িবলৈ কিতাপ কিনি নিনিয়ে৷ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰো অধিকাংশৰ পৰীক্ষাত নম্বৰ লাভ কৰা যন্ত্ৰত পৰিণত হোৱাত গ্ৰন্থমেলালৈ আহি কিতাপ কিনাৰ মানসিকতা হেৰাই গৈছে৷ গ্ৰন্থমেলাত এটা দৃশ্য প্ৰতিবছৰে সুলভ হোৱা দেখা যায় যে গ্ৰন্থৰ বিপণীত মানুহৰ ভিৰ হোৱাৰ সলনি চাহ-কফী, ফাষ্টফুডৰ দোকান আৰু সাংস্কৃতিক মঞ্চৰ সন্মুখত মানুহ গিজ্‌গিজাই থাকে৷ এটা কথা ঠিক যে এজন মানুহে গ্ৰন্থমেলাত সোমাই হনুমান চালিচা, সাৱিত্ৰী ব্ৰত কথা বা ৰন্ধন প্ৰকৰণৰ কিতাপ কিনিলেই গ্ৰন্থপ্ৰেমী হৈ নাযায়৷ অৱশ্যে লেখক ৰিপুঞ্জয় গগৈৰ ভাষাত– গ্ৰন্থমেলালৈ অহা সকলোৱে কিতাপ কিনিব বুলি আশা কৰাটোৱেই অনুচিত৷

ফোনঃ ৯৫০৮৯-৯৮৪৮০