সৃষ্টিশীল সাহিত্যৰ প্ৰতি সকলোৰে আগ্ৰহ কমিছে
‘আমাৰ অসম’ৰ দুলীয়াজানৰ প্ৰতিবেদক, ১২ নৱেম্বৰঃ ‘ভাষা আৰু সাহিত্য অংগাংগীভাৱে জড়িত৷ ভাষাৰ উন্নয়নে, ভাষাৰ প্ৰচাৰে সাহিত্যৰ জনপ্ৰিয়তা বঢ়ায়৷ ইউনেস্ক’ৰ তথ্য অনুসৰি প্ৰতি চৈধ্য দিনত পৃথিৱীত একোটাকৈ ভাষাৰ মৃত্যু হৈছে৷ গতিকে ভাষাৰ প্ৰতিপালনৰ দৰকাৰ আছে৷’ –এই ভাষ্য ‘আমাৰ অসম’ কাকতৰ মুখ্য সম্পাদক, সাহিত্য অকাদেমি বঁটাপ্ৰাপক প্ৰসিদ্ধ গল্পকাৰ মনোজ কুমাৰ গোস্বামীৰ৷ দুলীয়াজান সাহিত্য সভাৰ উদ্যোগত শনিবাৰৰ পৰা ছদিনীয়া কাৰ্যসূচীৰে আৰম্ভ হোৱা দুলীয়াজান ৰাষ্ট্ৰীয় গ্ৰন্থমেলাৰ উদ্বোধনী অনুষ্ঠানৰ মুখ্য অতিথি হিচাপে দিয়া ভাষণত তেওঁ এইদৰে কয়৷ ‘এন কে টিভি’ৰো মুখ্য সম্পাদকৰ দায়িত্বত থকা মনোজ কুমাৰ গোস্বামীয়ে ভাষণ প্ৰসংগত কয়– ‘চৰকাৰী কাম-কাজ বা এপিএছচিকে ধৰি আন পৰীক্ষাসমূহত অসমীয়া ভাষাৰ ব্যৱহাৰ কমি অহাৰ ফলত ভাষাটো সংকটৰ সন্মুখীন হৈছে৷ নিম্ন শ্ৰেণীৰ পাঠ্যপুথিসমূহত বৰ্তমানে যি অসমীয়া ভাষাৰ ব্যৱহাৰ কৰি থকা হৈছে, সেয়া অতি কঠিন৷ সৰু সৰু ল’ৰা-ছোৱালীয়ে এইবোৰ পঢ়ি আনন্দ পোৱা দূৰৰে কথা, তেওঁলোকৰ ওপৰত একপ্ৰকাৰ অত্যাচাৰ চলাই থকাহে হৈছে৷ গতিকে ভাষা সৰ্বগ্ৰহণযোগ্য হোৱাকৈ সৰল হ’ব লাগে৷ ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া, নৱকান্ত বৰুৱা, হীৰেন ভট্টাচাৰ্য, ভূপেন হাজৰিকা আদিয়ে অজস্ৰ শিশু-সাহিত্য ৰচনা কৰি গৈছে৷ সেইবিলাক পাঠ্যক্ৰমত অন্তৰ্ভুক্ত নকৰি জটিল কিছুমান শব্দ প্ৰয়োগ কৰাটো উচিত হৈছে বুলি ক’ব নোৱাৰি৷ স্নাতক পৰ্যায়ত জটিল শব্দ-সাহিত্য থাকিব পাৰে, কিন্তু প্ৰাথমিক পৰ্যায়ত এয়া গ্ৰহণযোগ্য নহয়৷ অসমীয়া বিষয়টোত নম্বৰ দিবলৈ বহু পৰীক্ষকে কৃপণালি কৰে৷ আন বিষয়সমূহৰ দৰে অসমীয়া বিষয়টোতো যদি সাধাৰণভাৱে নম্বৰ দিয়া হয়, তেনেহ’লে অসমীয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ বাহিৰেও অনা-অসমীয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়েও অসমীয়া পঢ়িবলৈ আগ্ৰহী হ’ব বুলি মই ব্যক্তিগতভাৱে অনুভৱ কৰোঁ৷ কিছুবছৰৰ পূৰ্বে অসম সাহিত্য সভাৰ সদস্যসকলে হিন্দী বা ইংৰাজীত লিখা নামফলকত ক’লা ৰং ঘঁহি দিছিল৷ ই দৰাচলতে অসমীয়া ভাষা সুৰক্ষিত কৰিব পৰা প্ৰকৃত পন্থা নহয়৷ ভাষাটোক লালন-পালন কৰিব লাগিব, আন মানুহে অসমীয়া ভাষাটো ভাল পাব পৰাকৈ গঢ়িব লাগিব৷ বাংলাদেশত ৰিক্সাৰ নম্বৰ প্লেটৰ পৰা মন্ত্ৰীৰ নামফলকলৈকে সকলোতে বাংলা ভাষা ব্যৱহাৰ হয়৷ তাত বৰ্তমান সময়ত ইংৰাজী ভাষাৰ আগ্ৰাসন হোৱা নাই৷ তাত মানুহে নিজৰ ভাষাটো কেনেকৈ লালন-পালন কৰিব পাৰি সেয়া শিকি লৈছে৷ পৃথিৱীত পঞ্চাছ কোটিৰো অধিক হিন্দীভাষী লোক আছে৷ ১০ কোটিৰো অধিক ভোজপুৰীভাষী লোক আছে৷ সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰখনত হিন্দী অথবা ভোজপুৰী ভাষাৰ যি সন্মান, তাতকৈ কমসংখ্যক মানুহে কোৱা ভাষাৰ সন্মান বহুত বেছি৷ সম্প্ৰতি হিন্দী সাহিত্যৰ অৱস্থাও সন্তোষজনক নহয়৷ ভাষাৰ ব্যৱহাৰযোগ্যতা বঢ়াব লাগিব৷ কম্পিউটাৰত ব্যৱহাৰযোগ্য হ’ব লাগিব ভাষা৷ সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষত এতিয়া কবিতা আৰু গল্পৰ সমাদৰ দ্ৰুতগতিত হ্ৰাস পাইছে৷ তাৰ পৰিৱৰ্তে মাইথ’ল’জিকেল লেখাৰ সমাদৰ বৃদ্ধি পাইছে৷ অৰ্থাৎ সৃষ্টিশীল সাহিত্যৰ প্ৰতি সকলোৰে আগ্ৰহ কমিছে৷ গতিকে অসম সাহিত্য সভা বা দুলীয়াজান সাহিত্য সভাই গ্ৰন্থমেলাৰ জৰিয়তে গ্ৰহণ কৰা পদক্ষেপে এইক্ষেত্ৰত ইতিবাচক দিশৰ উন্মেষ ঘটাব বুলি মই আশাবাদী৷’ উদ্বোধনী সভাৰ পূৰ্বে পুৱা ১০ বজাত অসম সাহিত্য সভাৰ পতাকা উত্তোলন কৰে দুলীয়াজান সাহিত্য সভাৰ সভাপতি ৰঞ্জন মহন্তই৷ ষোড়শ দুলীয়াজান ৰাষ্ট্ৰীয় গ্ৰন্থমেলাৰ পতাকা উত্তোলন কৰে দুলীয়াজান সাহিত্য সভাৰ প্ৰাক্তন সভাপতি তথা জ্যেষ্ঠ সাংবাদিক আদিত্য গোস্বামীয়ে৷ স্মৃতি তৰ্পণ কৰে যুটীয়া সম্পাদকদ্বয় লোহিত দত্ত আৰু ব্ৰজেন গগৈয়ে৷ পুৱা ১১ বজাত গ্ৰন্থমেলাৰ দ্বাৰ মুকলি কৰে অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি সূৰ্যকান্ত হাজৰিকাই৷ দিনৰ ১১.৩০ বজাৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা উদ্বোধনী সভাত সূৰ্যকান্ত হাজৰিকা আৰু মনোজ কুমাৰ গোস্বামীৰ উপৰি অসম সাহিত্য সভাৰ প্ৰাক্তন উপ-সভাপতি ভূপেন শইকীয়া, ডিব্ৰুগড় জিলা সাহিত্য সভাৰ সভাপতি নোমল গগৈ, দুলীয়াজান মহাবিদ্যালয়ৰ অধ্যক্ষ ড॰ লোকবিকাশ গগৈকে ধৰি কেইবাজনো বিশিষ্ট ব্যক্তি উপস্থিত থাকে৷ কবিতা আবৃত্তি প্ৰতিযোগিতা উদ্বোধন কৰে অসম সাহিত্য সভাৰ প্ৰাক্তন উপ-সভাপতি ভূপেন শইকীয়াই৷ উল্লেখ্য, ভাষণ প্ৰসংগত অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি ড॰ সূৰ্যকান্ত হাজৰিকাই প্ৰাক্-শংকৰী যুগৰ পৰা সাম্প্ৰতিক সময়লৈকে অসমত সাহিত্য চৰ্চা আৰু গ্ৰন্থ প্ৰকাশৰ ইতিহাস সন্দৰ্ভত মনোজ্ঞ ব্যাখ্যা আগবঢ়ায়৷ বিশেষকৈ মোৱামৰীয়া বিদ্ৰোহৰ পাছৰ পৰা ব্ৰিটিছৰ শাসনকালত বাংলা ভাষাৰ আগ্ৰাসন আৰু শদিয়া-জয়পুৰত খ্ৰীষ্টান মিছনেৰীয়ে ছপাশাল স্থাপনেৰে অসমীয়া ভাষা পুনৰুদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত আগবঢ়োৱা বৰঙণি সন্দৰ্ভতো আলোকপাত কৰে অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতিজনে৷