বাৰ্মাৰ অংশ আছিল অসম
‘আমাৰ অসম’ৰ নতুন দিল্লীৰ প্ৰতিনিধি, ৭ ডিচেম্বৰঃ নাগৰিকত্ব আইনৰ ৬-ক ধাৰাক কেন্দ্ৰ কৰি অসমকে ধৰি সমগ্ৰ দেশত অবৈধ প্ৰব্ৰজনক লৈ উচ্চতম ন্যায়ালয়ত প্ৰশ্নৰ সন্মুখীন হৈছে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰ৷ অসম চুক্তিমৰ্মে নাগৰিকত্ব আইনত সংযোজিত ৬-ক ধাৰাৰ বৈধতাক লৈ উচ্চতম ন্যায়ালয়ত একেৰাহে তৃতীয় দিনৰ বাবে অনুষ্ঠিত ভিত্তিবৰ্ষ গোচৰৰ নিৰন্তৰ শুনানিত সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে বাংলাদেশীৰ অবৈধ প্ৰব্ৰজনক লৈ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰক শপতনামা দাখিল কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়ে৷ মূলতঃ ১৯৭১চনৰ ২৫মাৰ্চৰ পাছত অহা অবৈধ বাংলাদেশীৰ আনুমানিক হিচাপ বিচাৰে সৰ্বোচ্ছ ন্যায়ালয়ৰ মুখ্য ন্যায়াধীশৰ নেতৃত্বাধীন সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে৷ লক্ষ্যণীয়ভাৱে যোৱা দুদিনৰ শুনানিত ৬-ক ধাৰাক প্ৰত্যাহ্বান জনোৱা আবেদনকাৰীসকলক যুক্তি আগবঢ়োৱাৰ সুযোগ দিয়াৰ বিপৰীতে সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে বৃহস্পতিবাৰে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰ আৰু হস্তক্ষেপকাৰীসকলৰ শুনানি গ্ৰহণ কৰে৷ ৬-ক ধাৰাৰ সপক্ষে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ স্থিতি স্পষ্ট কৰি ছলিচিটৰ জেনেৰেল তুষাৰ মেহতা আৰু এটৰ্নী জেনেৰেল আৰ ভেংকটাৰমনে যুক্তি প্ৰদৰ্শন কৰাৰ সমান্তৰালকৈ হস্তক্ষেপকাৰীসকলৰ হৈ জ্যেষ্ঠ অধিবক্তা কপিল ছিবাল আৰু ইন্দিৰা জয়সিঙে অসম চুক্তিৰ হকে তথা ৬-ক ধাৰাৰ প্ৰাসংগিকতাৰ কথা দোহাৰি যুক্তি আগবঢ়ায়৷ লক্ষ্যণীয়ভাৱে ছলিচিটৰ জেনেৰেল তুষাৰ মেহতাই অবৈধ অনুপ্ৰৱেশৰ ফলস্বৰূপে অসমত খিলঞ্জীয়াৰ সাংস্কৃতিক, ৰাজনৈতিক পৰিচয়ৰ প্ৰতি ভাবুকি অহা বুলি আবেদনকাৰীসকলে ব্যক্ত কৰা উদ্বিগ্নতাৰ সৈতে সহমত ব্যক্ত কৰে যদিও নাগৰিকত্ব আইনৰ পৰা ৬-ক ধাৰাৰ কৰ্তন উক্ত সমস্যাৰ সমাধান হ’ব নোৱাৰে বুলি মত ব্যক্ত কৰে৷ ইপিনে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰক শপতনামা দাখিল কৰিবলৈ প্ৰদান কৰা নিৰ্দেশনাত সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে ১৯৭১ চনৰ ২৫ মাৰ্চৰ পাছত অহা অবৈধ বাংলাদেশীৰ আনুমানিক সংখ্যা প্ৰদান কৰাৰ উপৰি ৬-ক ধাৰামৰ্মে ১৯৬৬ চনৰ ৰজানুৱাৰীৰ পৰা ১৯৭১চনৰ ২৫মাৰ্চলৈকে কিমান প্ৰব্ৰজনকাৰীক নাগৰিকত্ব প্ৰদান কৰা হ’ল, সেই তথ্যও দাখিল কৰিবলৈ কয় কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰক৷ ইয়াৰ পাছত উক্ত পাঁচ বছৰত ১৯৬৪ চনৰ বিদেশী ন্যায়াধিকৰণ নিৰ্দেশনাৰ জৰিয়তে কিমান লোক বিদেশী হিচাপে চিহ্নিত হ’ল, সেই তথ্যও কেন্দ্ৰৰ পৰা বিচাৰে সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে৷ আনহাতে, ১৯৭১চনৰ ২৫মাৰ্চৰ পাছত অসমলৈ অহা অবৈধ প্ৰব্ৰজনকাৰীসকলক চিনাক্ত কৰাৰ বাবে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে কিমান বিদেশী ন্যায়াধিকৰণ স্থাপন কৰিছে, কিমান গোচৰ নিষ্পত্তি হৈছে আৰু কিমান নিষ্পত্তি নোহোৱাকৈ পৰি আছে, এটা গোচৰ নিষ্পত্তি কৰিবলৈ গড় হিচাপত কিমান সময়ৰ প্ৰয়োজন হৈছে আৰু গুৱাহাটী উচ্ছ ন্যায়ালয়ত কিমান বিদেশী সংক্ৰান্তীয় গোচৰ অমীমাংসিত অৱস্থাত আছে– সেই তথ্যও শপতনামাত সন্নিৱিষ্ট কৰিবলৈ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰক নিৰ্দেশ দিয়ে সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে৷ সীমান্ত ব্যৱস্থাপনাক লৈও কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰক জৱাবদিহি কৰে সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে৷ উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলত, বিশেষকৈ অসমত অবৈধ প্ৰব্ৰজন ৰোধ কৰিবলৈ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে প্ৰশাসনীয় পৰ্যায়ত কি কি ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিছে, সেই তথ্যও কেন্দ্ৰৰ পৰা বিচাৰিছে সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে৷ ভাৰত-বাংলা সীমান্তত কাঁইটীয়া তাঁৰৰ বেৰ নিৰ্মাণ সন্দৰ্ভত বিতং তথ্য প্ৰদান কৰাৰ লগতে সীমান্ত ছীল কৰিবলৈ গ্ৰহণ কৰা সময়সীমাৰ কথাও শপতনামাত উল্লেখ কৰিবলৈ সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে কেন্দ্ৰক নিৰ্দেশ দিয়ে৷ ১২ ডিচেম্বৰ, মঙলবাৰে পুনৰ সাংবিধানিক বিচাৰপীঠে শুনানি গ্ৰহণ কৰিব৷ সেইদিনাই সদৌ অসম ছাত্ৰ সন্থাৰ অধিবক্তাই শুনানিত যুক্তি প্ৰদৰ্শন কৰাৰ কথা৷ তাৰ পূৰ্বে ১১ ডিচেম্বৰ, সোমবাৰে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে শপতনামা দাখিল কৰিব লাগিব৷ ইপিনে বৃহস্পতিবাৰৰ শুনানিকালত মুখ্য ন্যায়াধীশ ডি ৱাই চন্দ্ৰচূড়ৰ লগতে ন্যায়াধীশ এম এম সুন্দ্ৰেশে কেইবাটাও তাৎপৰ্যপূৰ্ণ মন্তব্য আগবঢ়োৱা পৰিলক্ষিত হয়৷ মুখ্য ন্যায়াধীশে আনকি ‘কাট অফ্ ডেট’সমূহৰ যুক্তিযুক্ততাক লৈও প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰে৷ ইফালে, ন্যায়াধীশ সুন্দ্ৰেশৰ প্ৰশ্ন– ১৯৭১ চনৰ পাছৰ বিদেশীৰূপে চিনাক্ত হোৱা কিমানক কেন্দ্ৰই বহিষ্কাৰ কৰিছে? নিজৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ নিজেই দি ন্যায়াধীশগৰাকীয়ে কয়– এজনকো কৰা নাই৷ সুন্দ্ৰেশে কয় যে বিদেশী সমস্যা সমাধানত শাসক যন্ত্ৰই গ্ৰহণ কৰা পদক্ষেপ আৰু ন্যায়াধিকৰণসমূহৰ কাম-কাজৰ মাজত বিস্তৰ প্ৰভেদ আছে৷ ইপিনে, মুখ্য ন্যায়াধীশ চন্দ্ৰচূড়ৰ বক্তব্য– নাগৰিকত্ব আইনৰ ৬-ক ধাৰাৰ জৰিয়তে এচাম প্ৰব্ৰজনকাৰীয়ে নাগৰিকত্ব লাভ কৰিছে৷ পিছে যিসকল অবৈধ প্ৰব্ৰজনকাৰীয়ে উক্ত ধাৰাৰ জৰিয়তে নাগৰিকত্ব লাভ কৰা নাই, তেওঁলোকৰ অৱস্থান কি? তেওঁলোক নাগৰিকো নহয়, অথচ ভাৰত ভূখণ্ডত আছে৷ এইবোৰ বিষয়ত চৰকাৰে কেতিয়াও মনোযোগ দিয়া নাই বুলি মুখ্য ন্যায়াধীশে ক্ষোভ ব্যক্ত কৰে৷ এই প্ৰসংগত ছলিচিটৰ জেনেৰেলে ১৯৭২৬নত বাংলাদেশৰ তদানীন্তন প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে ১৯৭১ৰ ২৫ মাৰ্চৰ পাছত ভাৰতত প্ৰৱেশ কৰা বাংলাদেশী লোকসকলক ঘূৰাই নিয়াৰ বাবে দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতিৰ কথা উল্লেখ কৰে৷ পিছে মুখ্য ন্যায়াধীশে স্পষ্ট কৰি দিয়ে যে প্ৰতিশ্ৰুতি আৰু ব্যৱস্থাপনাৰ মাজতে পাৰ্থক্য আছে৷ লক্ষ্যণীয়ভাৱে কেৱল অসমৰ বাবেই কিয় নাগৰিকত্ব আইনৰ ৬-ক ধাৰা প্ৰস্তুত কৰা হ’ল, তাক লৈও প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰে মুখ্য ন্যায়াধীশে৷ বাংলাদেশৰ সৈতে পশ্চিমবংগ সীমান্তৰ দৈৰ্ঘ্য অসমতকৈ বহু বেছি হোৱা সত্ত্বেও পশ্চিমবংগই এই ধাৰাৰ পৰা কেনেকৈ অব্যাহতি পালে বুলিও প্ৰশ্ন কৰে মুখ্য ন্যায়াধীশে৷ অবৈধ বাংলাদেশীৰ বিৰুদ্ধে পশ্চিমবংগ চৰকাৰে কোনো পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছে নে নাই, সেয়াও কেন্দ্ৰৰ পৰা জানিব বিচাৰে মুখ্য ন্যায়াধীশে৷ ইয়াৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত ছলিচিটৰ জেনেৰেলৰ বক্তব্য– যিহেতু এজন বাংলাদেশী মূলতঃ বাঙালী, সেয়েহে বাংলাদেশীৰ খাদ্যাভ্যাস, পোছাক-পৰিচ্ছদ, আচাৰ-ব্যৱহাৰ আদি পশ্চিমবংগৰ বাঙালীসকলৰ সৈতে একে৷ সেইবাবেই পশ্চিমবংগৰ বাঙালীৰ সৈতে সহজেই মিলি যায় বাংলাদেশী৷ তাৰ বাবেই পশ্চিমবংগত বাংলাদেশীৰ প্ৰব্ৰজনক লৈ কোনো আন্দোলন কিম্বা বিদ্ৰোহ হোৱা নাই৷ অৱশ্যে ইয়াৰ অৰ্থ এয়া নহয় যে চৰকাৰে অবৈধ প্ৰব্ৰজনকাৰীৰ বিৰুদ্ধে কোনো ব্যৱস্থা গ্ৰহণ নকৰিব৷ ইপিনে, সংশ্লিষ্ট গোচৰত হস্তক্ষেপ আৱেদন দাখিল কৰা জমিয়তৰ হৈ ওকালতি কৰা জ্যেষ্ঠ অধিবক্তা কপিল ছিবালৰ বক্তব্য– প্ৰব্ৰজন ইতিহাসৰ পৃষ্ঠাত থকা এটা বিষয়৷ অসমলৈ ১৯৪৭চনৰ পৰাই নহয়, কেইবাশতিকা ধৰি বিভিন্ন জাতি-জনগোষ্ঠীৰ প্ৰব্ৰজন হৈ আহিছে৷ অসমলৈ কোন, কেতিয়া আহিছিল সেই বিষয়ে সঠিককৈ ক’ব নোৱাৰি৷ প্ৰকৃততে অসম আছিল ম্যানমাৰৰ (বাৰ্মা/ব্ৰহ্মদেশ)অংশ৷ ১৮২৪ চনত সেই সময়ৰ অসমৰ একাংশ ব্ৰিটিছে দখল কৰে৷ ১৮২৬ চনত হোৱা চুক্তিৰ জৰিয়তে অসমক ব্ৰিটিছৰ হাতলৈ হস্তান্তৰ কৰা হয়৷ অসমৰ বহু লোকে ব্ৰিটিছৰ বিৰুদ্ধেও বিদ্ৰোহ কৰিছিল৷ ১৮২৬ চনৰ আগতো অসমলৈ প্ৰব্ৰজন ঘটিছিল, ১৮২৬ চনৰ পাছত অসমলৈ ঘটা প্ৰব্ৰজনৰ ইতিহাস দীঘলীয়া৷ ইফালে, মুখ্য ন্যায়াধীশ চন্দ্ৰচূড়ৰ তাৎপৰ্যপূৰ্ণ মন্তব্য– ভাৰতৰ দৰে বৈচিত্ৰ্যময় ভূখণ্ডত বা এই ভূখণ্ডৰ কোনো ঠাইত জনবিন্যাসত ঘটা সালসলনিৰ বাবে সংশ্লিষ্ট ঠাই-মানুহৰ সংস্কৃতিত বিৰূপ প্ৰভাব পৰা বুলি দৰ্শোৱা যুক্তিৰ কোনো ভিত্তি নাই৷ ভাৰত এক সত্তা৷ সেয়েহে কোনো এখন ৰাজ্যৰ লোকে আন ৰাজ্য কিম্বা প্ৰান্তৰ পৰা অহা লোকে তেওঁলোকৰ সংস্কৃতি বিনষ্ট কৰা বুলি অভিযোগ আনিব নোৱাৰে৷ ভাৰতৰ সংবিধান অনুসৰি এনেধৰণৰ চিন্তা শুভ নহয়৷ আনহাতে, জ্যেষ্ঠ অধিবক্তা ইন্দিৰা জয়সিঙে অসমীয়া সংস্কৃতি বিভিন্ন ধৰণে সুৰক্ষিত থকা বুলি যুক্তি প্ৰদৰ্শন কৰি কয় যে অসমত অসমীয়া ভাষাই সংবিধানৰ ব্যৱস্থা অনুসৰি চৰকাৰী ভাষা হিচাপে এতিয়াও প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰি আছে৷ অসমীয়া লিপিৰ প্ৰতিও কোনো ভাবুকি অহা নাই৷ দৰাচলতে অসম হৈছে দেশৰ ভিতৰত অন্যতম বৈচিত্ৰ্যময় ৰাজ্য৷ কাৰণ শতিকাৰ পাছত শতিকা ধৰি অসমলৈ গণ প্ৰব্ৰজন হৈ আহিছে৷ ইন্দিৰা জয়সিঙে খিলঞ্জীয়া শব্দৰ কোনো সাংবিধানিক সংজ্ঞা নথকা হেতু এই শব্দটো প্ৰয়োগৰ ক্ষেত্ৰত সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিবলৈ সাংবিধানিক বিচাৰপীঠক অনুৰোধ জনায়৷ লক্ষণীয়ভাৱে আইএমডিটিৰ বিৰুদ্ধে সৰ্বানন্দ সোণোৱালে ৰুজু কৰা গোচৰত ন্যায়ালয়ে প্ৰদান কৰা ৰায় পাৰ্যমানে আঁতৰাই থ’বলৈও সাংবিধানিক বিচাৰপীঠক অনুৰোধ জনায় আমছুৰ হৈ যুক্তি প্ৰদৰ্শন কৰা ইন্দিৰা জয়সিঙে৷ সংবিধানৰ ২৯সংখ্যক অনুচ্ছেদৰ অধীনত সংস্কৃতি শব্দৰ নিদ্দিৰ্ষ্ট কোনো ধাৰণা দাঙি ধৰা হোৱা নাই বুলিও কয় ইন্দিৰা জয়সিঙে৷ ইয়াৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত মুখ্য ন্যায়াধীশ চন্দ্ৰচূড়ে কয় যে সংস্কৃতি এটা নিৰাকাৰ ধাৰণা৷ আমি ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ কথা কওঁ৷ আৰু এই ভাৰতীয় সংস্কৃতি হৈছে সমন্বয়ৰ সংস্কৃতি৷ ইয়াৰ মাজতেই এটৰ্নী জেনেৰেল আৰ ভেংকটাৰমনে সমগ্ৰ বিষয়টোত কেন্দ্ৰৰ স্থিতি স্পষ্ট কৰি কয় যে নাগৰিকত্ব আইনৰ ৬-ক ধাৰাটো হৈছে এটা নিৰ্দিষ্ট সময়সীমাত এখন নিৰ্দিষ্ট ৰাজ্যৰ বাবে প্ৰযোজ্য ধাৰা৷ বৃহত্তৰ স্বাৰ্থৰ বাবেই সেইসময়ত সংসদে উক্ত পদক্ষেপ ল’বলৈ বাধ্য হৈছিল৷ উল্লেখ্য, ৬-ক ধাৰাক প্ৰত্যাহ্বান জনোৱা আবেদনৰ শুনানি গ্ৰহণ কৰা উচ্ছতম ন্যায়ালয়ৰ মুখ্য ন্যায়াধীশৰ নেতৃত্বাধীন সাংবিধানিক বিচাৰপীঠৰ আন ন্যায়াধীশসকল হৈছে ন্যায়াধীশ সূৰ্যকান্ত, ন্যায়াধীশ এম এম সুন্দ্ৰেশ, ন্যায়াধীশ জে বি পৰ্দিৱালা আৰু ন্যায়াধীশ মনোজ মিশ্ৰ৷