বিধানসভাৰ নিৰ্বাচন আৰু ফটকা
... জাতীয়তাবাদী দলবোৰে মনত ৰখা ভাল– নিস্বাৰ্থ ৰাজনীতি এটা বিদেশী ভাষা, তাক সকলোৱে ভুলকৈ উচ্ছাৰণ কৰে৷ জাতীয়তাবাদী দলবোৰ নিজৰ শ্ৰমৰ ওপৰত জীয়াই থাকিব লাগিব৷ ইয়াৰ বাবে প্ৰয়োজন প্ৰবল ইচ্চাশক্তি আৰু নিষ্ঠা৷ নিষ্ঠা, দায়িত্ববোধ, স্বদেশ-স্বজাতিৰ প্ৰতি অকৃত্ৰিম স্নেহ আৰু নিজে মহৎ হৈ সমুখত হাজিৰ হোৱা এশ এটা সমস্যা অতিক্ৰম কৰি, লগতে ৰাইজৰ বিশ্বাসভাজন হ’বলৈ যত্ন কৰিব লাগিব৷ আঞ্চলিক ৰাজনীতিয়ে অসমৰ ৰাইজক এবাৰ প্ৰৱঞ্চনা কৰি থৈছে, লগতে ছাত্ৰ সন্থাৰ একাংশ নেতাই ইতিমধ্যে আস্থা হেৰুৱাইছে৷ মানুহ আনৰ প্ৰিয় হোৱাতকৈ বিশ্বাসৰ পাত্ৰ হোৱাটো অধিক প্ৰয়োজনীয় ...
মুখ্যমন্ত্ৰী গোলাপ বৰবৰালৈকে অসম বিধানসভাৰ নিৰ্বাচনৰ বাবে প্ৰাৰ্থীৰ প্ৰচাৰকাৰ্যই সেই সময়ৰ প্ৰতিজন অসমীয়াক উদ্বুদ্ধ কৰিছিল৷ প্ৰাৰ্থীসকলৰ আচাৰ-আচৰণ, সমাজ আৰু সাংস্কৃতিক ভাবনাৰে উজ্জীৱিত আৰু অসমীয়াৰ জীৱন আৰু সংস্কৃতিৰ মহৎ অধ্যায়ৰূপে স্বীকৃত৷ কিন্তু বৰ্তমান প্ৰাৰ্থীবোৰ সেৱক হৈ ৰাজনীতিৰ পথাৰলৈ নাহে, আহে একোজন নেতা হৈ৷ এইটো ভগৱানৰ দ্বিতীয় ভুল৷ প্ৰথম ভুলটোৰ কথা সকলোৱে জানে৷
অসমত নিৰ্বাচনৰ সময়ত প্ৰাৰ্থীসকলে আন দলৰ প্ৰাথ¹লৈ জলকীয়া ফটকা দলিয়ায়৷ এইটো পৰেশ বৰুৱাৰ ফটকা নহয়, পৰেশ বৰুৱাৰ ফটকা প্ৰাণঘাতী, শিশুমেধ যজ্ঞও হ’ব পাৰে [ধেমাজী]৷ সেই মেধৰ মূল কাৰণ আছিল অসম মাতৃক বা ভাৰত মাতাক কোনেও ভাল পাব নোৱাৰিব৷ শংকৰদেৱ, জ্যোতিপ্ৰসাদ, বেজবৰুৱাৰ অসমক পৰেশ বৰুৱাৰ বাহিৰে আনে ভাল পাব নোৱাৰিব৷ উদাহৰণ ধেমাজীৰ শিশুমেধ৷ এতিয়া অসমত মৃদং মাৰ্কা বোষ্টমবোৰৰ বী-বিয়নিবোৰ জলকীয়া ফটকা৷ প্ৰাৰ্থীবোৰৰ ধনবল, বাহুবল আৰু ক্ষমতাৰ সোৱাদ ল’বলৈ লগত লৈ ফুৰা দলৰ নেতা, পালিনেতা, টোকাপৰুৱা, গুডি.পৰুৱা প্ৰতিটোৱেই মুখত মোখোৰা বা ছোঁ পিন্ধি বহুৱা হৈ আৰু ফটকা দলিয়াব পৰা হ’ল৷ সেয়া সম্প্ৰদায়ৰ ফটকা৷ এতিয়া অসমত এজনো ভোটাৰ নাই, এতিয়া জাতি-ধৰ্মহে আছে৷ জাতিটোক ভগ্নাংশ কৰা হ’ল৷ ভোটাৰৰ গাত মৰিচা লাগিল৷ ভাৰতীয় মহাজাতীয়তাবাদে অসমীয়া জাতীয়তাবাদক প্ৰহসনত পৰিণত কৰিছে এনেধৰণৰ বহুৱা ফটকাই৷ এই ফটকাবোৰে অৰ্থাৎ নেতা নামধাৰীয়ে অসমৰ ভাবীকালৰ সাধকসকললৈ আদৰ্শ দেখুওৱা নাইনে? কণ কণ শিশুহঁতে কি ভাবিব? অসমীয়া সমাজখন এনেকুৱাইনে? অসমীয়া সংস্কৃতি একা? প্ৰতিটো কথা-বাৰ্তা, আচৰণত ৰাজনৈতিক দলৰ নেতাবোৰক দেখিলে নাক কোঁচ খায়, দেখাত ভীমটোকা যেন লাগে৷ হাজাৰ হাজাৰ বছৰীয়া ভাৰতীয় সংস্কৃতিক ববৰ্ৰতালৈ দলিয়াই দিয়া এনে নেতাৰ হাতত দেশৰ স্বাৰ্থ সুৰক্ষিতনে? এওঁলোকৰ হাততেই দেশ বিপৰ্যস্ত হ’ব বুলি কবৰৰ তলত শুই থকাজনেও জানে, নাজানে ভীমটোকা দলীয় নেতাবোৰে৷ এতিয়া ৰাজনীতিত ভীম নাই, ভীমটোকা ৰাজনীতিক অসম নামৰ বৰপুখুৰীত গণ্ডাই গণ্ডাই৷ এই বৰপুখুৰীত থাকিলেও তেওঁ মুণ্ড নামৰ টেকেলিটোত খৰ, লেহেতীৰে দুই-এক লেহেতি পানী সিঁচি নিদিয়াৰ কাৰণেই তেজপুৰৰ পোৰাপবৰ্ত হ’ল৷ সকলোৱে জানে পোৰা পবৰ্তত ঘাঁহ-বন নগজে৷ দেশৰ স্বাৰ্থ, স্বজাতিৰ স্বাৰ্থ, জাতিৰ আশা-আকাংক্ষাৰ সলনি নিজৰ স্বাৰ্থক দলীয় কাৰ্যসূচীত অন্তৰ্ভুক্ত কৰি ভাৰতীয় মহাজাতীয় সংস্কৃতিলৈ পৰেশ বৰুৱাৰ ফটকা দলিওৱা হ’ল৷ ৰুচিবিৰুদ্ধ দলীয় ৰাজনীতিকে ঔচিত্য, সদাচাৰ, শালীনতা, সৌজন্যবোধক বিৰ্সজন দি দেশৰ গণতন্ত্ৰ নামৰ শব্দটোক জন্তুতন্ত্ৰ [zoocracy] কৰা বুলি ভাবিবলৈ তেওঁলোকৰ সময় নাই৷ এনে দুৰ্ভাগ্যজনক পৰিস্থিতিৰ পৰা দেশক কোনে উদ্ধাৰ কৰিব? দেশৰ কথা চিন্তা নকৰি ৰাজনীতি আৰু ধৰ্মক সপিণ্ডীকৰণ কৰি সাম্প্ৰদায়িকতাৰ ৰক্তবীজ ৰোপণ কৰি গণতান্ত্ৰিক জীৱন যাত্ৰাক পদে পদে বিপদাপন্ন কৰা ক্ষমতা আৰু ব্যক্তিগত উন্নতিক সমাৰ্থ বুলি ভবা এইসকল ফটকা নেতাৰ হাতত দেশৰ স্বাৰ্থক গতাই দি অসমীয়া জাতীয়তাবাদী নীৰৱে থকা উচিতনে? কেব, কা[আ]বিৰোধীসকলৰ নেতা গোনাম’হ হাবিৰ পৰা অহাদি আহি অসমীয়ামখাক হালে হালে সাঙুৰি মৰণা মাৰি নেতাবোৰ সংসদীয় নিৰ্বাচনত কুকুহা হৈ এতিয়া কা[আ] কাৰ্যকৰী হোৱাৰ পাছত ঘূৰি ঘূৰি নেৰায়ণ, আকৌ সেই নেৰায়ণ হোৱা দেখিছোঁ৷ এইসকল কোলাহল প্ৰদূষণত হেৰাল৷ সংসদীয় নিৰ্বাচনত মোহাৰি শুঙা নেতাসকলৰ ওঁঠত বেলৰ এঠা কোনে সানিছিল সেই কথা ৰজনজনা হ’ল৷ সেই সময়ৰ জাতীয়তাবাদী সংগঠনবোৰে নপুংসকৰ পুংসবন কৰাৰ বাবেই সুবাস চৰোৱা অতীতৰ সঁফুৰাটি মেলি নাচাই কৰুৱা কটুৰ বাটেৰে আগবাঢ়িল৷ এতিয়া চাৰিওফালে নতুন ৰাজনৈতিক দল সৃষ্টি প্ৰায় উৎসৱৰ নিচিনাই হৈছে৷ অগপ এতিয়া অসমৰ কৰ্কট ৰোগী৷ অগপই বিন্ধা ৰাজনীতিৰে উঁই পৰুৱাই মাটি তুলি হাফলু তোলাৰ চেষ্টা৷ এই ধুৰন্ধৰ তিনি উধানে ‘হিজমাষ্টাৰ্ ভইচৰূপে’ নিজকে থাপিবলৈ গৈ হাঁহিয়াতৰ পাত্ৰ হৈছে৷ আনহাতে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে ইটোৰ পাছত সিটো লেঠাৰ জাঁজি উটুৱাই আনি অসমত ছন পৰিবলৈ এৰি দিছে৷ আছু, যুৱ-ছাত্ৰ পৰিষদ আদি জাতীয় অনুষ্ঠানে প্ৰতিবাদ কৰিছে৷
১৯৭৯ চনৰ পৰা প্ৰতিবাদ এতিয়া ২০২০ চনলৈকে চলি আছে৷ ইয়াৰ মূল কাৰণ অসমীয়া জাতীয়তাবাদীয়ে ছাৰ্ভাইভেল ৰ বাবেই যুঁজ কৰি আছে, ফিটেষ্ট হ’বলৈ কোনেও চেষ্টা কৰা নেদেখিলোঁ৷ অনুপযুক্তৰ অস্তিত্ব বিশ্বৰ ক’তো ৰজা দেখা নাই৷ ছাত্ৰনেতাৰ অদূৰদৰ্শিতাই ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ বিবিধ জনগোষ্ঠীকো মানসিকভাৱে বিচ্চিন্ন কৰিলে৷ অসম সকলো দিশতে জাকৰ পিছপৰা চৰাই হৈ ৰ’ল৷ এতিয়া পুনৰায়গমনায় চ৷
নতুন আঞ্চলিক দলৰ এখন পতাকা, এখন সংবিধানৰ ধাৰণাটো পৰিপক্ব নহয়৷ আনুষ্ঠানিকভাৱে দলবোৰ গঠন হ’লে উমৈহতীয়া কাৰ্যসূচী নিশ্চয় গ্ৰহণ কৰিব৷ কিন্তু এই জাতীয়তাবাদী দলবোৰে কি লৈ ভোটাৰৰ কাষ চাপিব? ৰাইজে তেওঁলোকক বিশ্বাসত ল’বনে? যিকেইটা শ্লোগান দেখিছোঁ, তাত আনে তাচ্চিল্য কৰাৰ সুৰুঙা এটাও আছে৷ অধ্যৱসায়ৰ কণ্ঠস্বৰ নৰম আৰু তাক আহৰণৰ বাবে ঘৰ্মাক্ত পৰিশ্ৰমৰ প্ৰয়োজন৷ আঞ্চলিক দলবোৰে পাৰিবনে? কেৱল আৱেগ-অনুভূতিৰে দল পৰিচালিত নহয়, আৱেগ-অনুভূতিৰ জাতীয়তাবাদত যুক্তি পলাই যায়৷ এতিয়া জাতীয়তাবাদী দলবোৰৰ প্ৰতে্যকৰে হৃদয়ত বনৰজাৰ সাহস আৰু শ্ৰম একেলগ কৰি ৰাইজৰ কাষ চাপিবলৈ যত্ন কৰিব লাগিব৷ বিজেপি আৰু কংগ্ৰেছক ৰোধ কৰিব নোৱাৰিলেও অসমৰ জাগ্ৰত প্ৰহৰীৰূপে এক শক্তিশালী বিৰোধী দলৰ প্ৰয়োজনীয়তা সকলোৱে উপলদ্ধি কৰিছে৷ জাতীয়তাবাদী দলবোৰে মনত ৰখা ভাল– নিস্বাৰ্থ ৰাজনীতি এটা বিদেশী ভাষা, তাক সকলোৱে ভুলকৈ উচ্ছাৰণ কৰে৷ জাতীয়তাবাদী দলবোৰ নিজৰ শ্ৰমৰ ওপৰত জীয়াই থাকিব লাগিব৷ ইয়াৰ বাবে প্ৰয়োজন প্ৰবল ইচ্চাশক্তি আৰু নিষ্ঠা৷ নিষ্ঠা, দায়িত্ববোধ, স্বদেশ-স্বজাতিৰ প্ৰতি অকৃত্ৰিম স্নেহ আৰু নিজে মহৎ হৈ সমুখত হাজিৰ হোৱা এশ এটা সমস্যা অতিক্ৰম কৰি, লগতে ৰাইজৰ বিশ্বাসভাজন হ’বলৈ যত্ন কৰিব লাগিব৷ আঞ্চলিক ৰাজনীতিয়ে অসমৰ ৰাইজক এবাৰ প্ৰৱঞ্চনা কৰি থৈছে, লগতে ছাত্ৰ সন্থাৰ একাংশ নেতাই ইতিমধ্যে আস্থা হেৰুৱাইছে৷ মানুহ আনৰ প্ৰিয় হোৱাতকৈ বিশ্বাসৰ পাত্ৰ হোৱাটো অধিক প্ৰয়োজনীয়৷ নতুন দলটোৱে নিজৰ যুক্তিৰ কণ্ঠস্বৰেৰে ৰাইজৰ বিশ্বাসৰ পাত্ৰ হ’ব লাগিব৷ নেতা হৈ নহয়, সেৱক হৈ ৰাইজৰ কাষলৈ যাওক৷ বিশ্বাসৰ অধিষ্ঠান হৃদয়ত বুলি অনুভৱ কৰি৷ মনত ৰখা ভাল যিকোনো সৎ প্ৰচেষ্টাই বিশ্বাসৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল৷ এইটোৱেই নতুন দলটোৰ বাবে সংকল্প শিলিখা হোৱা উচিত৷ ভোটাৰৰ ওচৰলৈ কম প্ৰতিশ্ৰুতি লৈ যোৱা ভাল৷ কিয়নো কম প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া দলে জনতাক নিৰাশ কৰাৰ সম্ভাৱনা কম৷ দলৰ আৰম্ভণিত বিভিন্নজনৰ প্ৰতিক্ৰিয়া গুণি গমি চাইছোঁ৷ বিৰূপ সমালোচনা কৰা লোক এতিয়া গণি শেষ কৰিব নোৱাৰি, কিন্তু তাক নতুন দলটোৱে অতিক্ৰম কৰিবই লাগিব৷ অতিক্ৰমণেই জীৱন৷ ৰামায়ণ অতিক্ৰমণৰ ইতিহাস৷ সীতাই লক্ষ্ণণ ৰেখা অতিক্ৰম নকৰা হ’লে ৰামায়ণ কাহিনীৰ তাতেই কল্যাণ খৰমান হ’লহেঁতেন৷ নতুন ৰাজনৈতিক দললৈ শুভেচ্চা জনালোঁ৷