কৃষক আন্দোলন আৰু অসমৰ কৃষক

কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে প্ৰণয়ন কৰা তিনিখন কৃষি-আইন বাতিলৰ দাবীত পাঞ্জাব, হাৰিয়ানা আৰু উত্তৰ প্ৰদেশৰ তিনি লাখৰো অধিক কৃষকে দিল্লীৰ সীমান্তত আন্দোলন কৰি আছে৷ প্ৰচণ্ড শীত আৰু প্ৰবল বৰষুণকো নেওচি তেওঁলোকৰ একাংশই মুকলি আকাশৰ তলত আৰু আন একাংশই অস্থায়ী শিবিৰত উজাগৰে দিন কটাইছে৷ তেওঁলোকে সিদ্ধান্ত কৰিছে কৃষকবিৰোধী আইন তিনিখন বাতিল নকৰালৈকে তেওঁলোকৰ আন্দোলন অব্যাহত থাকিব৷ প্ৰচণ্ড শীতৰ কোবত প্ৰায় তিনিকুৰি বিদ্ৰোহী কৃষকৰ ইতিমধ্যে মৃত্যু হৈছে৷ কেইবাজনো কৃষকে আত্মহত্যাও কৰিছে৷ তৎসত্ত্বেও আন্দোলনকাৰী কৃষকসকল তেওঁলোকৰ সিদ্ধান্তত অটল হৈ আছে৷ আনহাতে, কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ নেতৃবৰ্গও নাচোৰবান্দা, নিজৰ স্থিতিত অবিচলিত হৈ আছে৷ তেওঁলোকৰ কাৰণে এইটো যেন হৈ পৰিছে এটা সন্মান ৰক্ষাৰ প্ৰশ্ন৷ কোনো পৰিস্থিতিতে আইন তিনিখন তেওঁলোকে বাতিল নকৰে৷ এখন কৃষিপ্ৰধান দেশৰ কৃষকসকলৰ প্ৰতি এখন গণতান্ত্ৰিক চৰকাৰৰ এইধৰণৰ কঠোৰ দৃষ্টিভংগী সঁচাকৈয়ে দুৰ্ভাগ্যজনক৷ যিসকল কৃষকে কপালৰ ঘাম মাটিত পেলাই বৃহৎ দেশখনৰ কোটি কোটি জনতাক অন্নৰ যোগান ধৰিছে, সেইসকল কৃষকৰ প্ৰতি এখন গণতান্ত্ৰিক চৰকাৰৰ [য’ত ৰাইজেই ৰজা বুলি কোৱা হয়], এই অনমনীয়, আঁকোৰগোজ মনোভাব গণতন্ত্ৰবিৰোধী কাৰ্য৷ সন্মুখত ৰাজ্য তিনিখনৰ নিৰ্বাচন থকা হ’লে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰ নিঃসন্দেহে নমনীয় হ’লহেঁতেন৷ কৃষকসকলৰ ওচৰত হয়তো চৰকাৰে নতি স্বীকাৰ কৰিলেহেঁতেন৷ কিন্তু নিৰ্বাচনৰ ভয় সদ্যহতে নাই৷ সেইবাবে চৰকাৰীপক্ষই নিজৰ স্থিতিত খামুচি ধৰি থাকিব পাৰিছে৷

পাঞ্জাব, হাৰিয়ানা, উত্তৰ প্ৰদেশৰ কৃষক সংগঠনসমূহৰ প্ৰতি দক্ষিণ ভাৰতৰ কৃষকেও পূৰ্ণ সমৰ্থন আগবঢ়াইছে৷ তেওঁলোকৰ একাংশই আন্দোলনৰ থলীলৈ গৈ আন্দোলনকাৰী কৃষকৰ লগত সহমত প্ৰকাশ কৰিছে৷ কিন্তু কৃষক আন্দোলনে অসম তথা উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলৰ ৰাজ্যকেইখনৰ গা লৰাব পৰা নাই৷ অসমত ‘কৃষক মুক্তি সংগ্ৰাম সমিতি’ নামৰ এটা সংগঠনো আছে৷ সংগঠনটোৰ নেতা অখিল গগৈক দীৰ্ঘদিন ধৰি জে’লত আবদ্ধ কৰি ৰখা হৈছে৷ জে’লত নথকা হ’লে কৃষক নেতাজেন হয়তো আইন তিনিখনৰ বিৰুদ্ধে ঠায়ে ঠায়ে প্ৰতিবাদী সমদল উলিয়াই কৃষকৰ মাজত সজাগতা সৃষ্টি কৰাৰ লগতে আন্দোলনকাৰী কৃষকৰ প্ৰতি সমৰ্থন আগবঢ়ালেহেঁতেন৷ কিন্তু অখিলৰ অনুপস্থিতিৰ বাবে সেইটো হৈ নুঠিল৷ অসমৰ কৃষকসকলে নীৰৱ দৰ্শকৰ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিলে৷ সিমানেই নহয়, নিজৰ প্ৰাপ্যখিনি আদায় কৰাৰ ক্ষেত্ৰতো অসমৰ কৃষকৰ ভূমিকা হতাশাজনক৷ অসমত উৎপাদিত ধান বিক্ৰী কৰাৰ বাবে সৰ্বনিম্ন সমৰ্থিত মূল্য নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছে৷ এই মূল্যত কৃষকৰ পৰা ধান ক্ৰয় কৰাৰ বাবে ভাৰতীয় খাদ্য নিগম, অসমৰ উপৰি আন কেইটামান প্ৰতিষ্ঠানক দায়িত্ব দিয়া হৈছে৷ কিন্তু প্ৰতিষ্ঠানকেইটাই ইটো-সিটো অজুহাত দেখুৱাই ধান ক্ৰয় কৰাৰ পৰা বিৰত থাকে৷ আনকেইটা প্ৰতিষ্ঠানৰ কথা বাদেই, খেতিয়কৰ পৰা ধান ক্ৰয় কৰাৰ বাবে প্ৰধান দায়িত্ব অৰ্পণ কৰা ভাৰতীয় খাদ্য নিগম অসমৰ ভূমিকাও উৎসাহজনক নহয়৷ প্ৰতিষ্ঠানটোৱে যিমানখিনি ধান ক্ৰয় কৰাৰ কথা আছিল, তাৰ পঞ্চাছ শতাংশও ক্ৰয় কৰা নাই৷ আনকেইটা প্ৰতিষ্ঠানৰ আগ্ৰহ তাতোকৈ বহুত কম৷ গতিকে কৃষকসকলে নিচেই কম মূল্যতে ধান বিক্ৰী কৰিবলগীয়া হৈছে৷ খেতি কৰোঁতে তেওঁলোকে ব্যয় কৰা ধনৰ পৰিমাণ ইয়াতকৈ অধিক৷ ফলস্বৰূপে, একাংশ খেতিয়কে কৰ্ম-সংস্কৃতিৰ পৰা আঁতৰি থাকি চৰকাৰে যোগান ধৰা বিনামূলীয়া চাউলৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিছে আৰু আন একাংশই বছৰটোত মাথোন নিজৰ প্ৰয়োজনীয় ধানখিনি উৎপাদন কৰিয়েই খেতি সামৰিছে৷ এনে এটা অৱস্থালৈ ঠেলি দিয়াৰ পাছতো অসমৰ কৃষকসকল নিমাতে আছে, তেওঁলোকৰ প্ৰতি কৰা অবিচাৰৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিবাদ সাব্যস্ত কৰা নাই৷ অথচ, ব্ৰিটিছৰ ৰাজত্বকালতেই অসমত কৃষক বিদ্ৰোহ সংঘটিত হৈছিল, এটা নহয়, দুটা৷ প্ৰথমটো বিদ্ৰোহ সংঘটিত হৈছিল ১৮৬১ চনত আৰু দ্বিতীয়টো সংঘটিত হৈছিল ১৮৯৪ চনত৷ ব্ৰিটিছ প্ৰশাসনে কৃষকৰ প্ৰতি কৰা অন্যায়ৰ বিৰুদ্ধে কৃষকসকলে প্ৰতিবাদ কৰিছিল৷ অসমৰ ইতিহাসত দুয়োটা আন্দোলনৰে পটভূমি আৰু স্বৰূপ লিপিবদ্ধ হৈ আছে৷ আজিৰ কৃষকক সেই সময়ৰ  কৃষকতকৈ অনেক ক্ষেত্ৰতেই আগবঢ়া বুলি ভবা হয়৷  কিন্তু অকল কৃষকৰ স্বাৰ্থৰ বিপক্ষে যোৱা আইন তিনিখনৰ প্ৰতি আৰু আইন তিনিখনৰ বাতিলৰ দাবীত ডেৰ মাহ ধৰি মুকলি আকাশৰ তলত আন্দোলন কৰি থকা কৃষকৰ প্ৰতি উদাসীনতাই নহয়, অন্যান্য ক্ষেত্ৰতো তেওঁলোকৰ নীৰৱতাই ইয়াৰ প্ৰমাণ নিদিয়ে৷ নিজৰ অধিকাৰ সজোৰে প্ৰতিপন্ন কৰাৰ বাবে সজাগতাৰ অভাৱ খেতিয়কৰ বাবেই নহয়,  ৰাজ্যখনৰ বাবেও ক্ষতিকৰ,  বিপজ্জনকো৷

ফোনঃ ৯৭০৬২-৩১৫৪৬