গ্ৰন্থমেলাৰ কোলাহল

শীতৰ সেমেকা ৰাতি জীপাল হোৱা অসমৰ বিভিন্ন জিলাৰ গ্ৰন্থমেলাৰ আছে এক সুকীয়া মাদকতা৷ দিনৰ ভাগত বিদ্যালয়ৰ কণ কণ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আৰু নিশা পৰিয়ালসহ আগমন ঘটা দৰ্শনাৰ্থীয়ে কোলাহল কৰা গ্ৰন্থমেলাৰ কিতাপৰ সুবাসে প্ৰয়াস কৰে এখন মানৱ সমাজ গঢ়াৰ৷ ইতিমধ্যে অসমৰ বিভিন্ন জিলাৰ সদৰ স্থানত আৰম্ভ হৈছে গ্ৰন্থমেলাৰ৷ গ্ৰন্থমেলা বুলিলে অকল গ্ৰন্থৰ মেলা বা বজাৰ সৃষ্টি নুবুজায়, গ্ৰন্থমেলা বুলিলে জ্ঞানক জীৱনৰ প্ৰজ্ঞা বুলি স্বীকাৰ কৰা নাগৰিকৰ সমাহাৰ বুলিও ক’ব পাৰি৷ এখন গ্ৰন্থমেলাৰ আয়োজন মানে জ্ঞানৰ আহিলা স্বৰূপ কিতাপৰ প্ৰদৰ্শন আৰু বিক্ৰীকো বুজোৱা হয়৷ গ্ৰন্থমেলাতেই উন্মোচিত হয় কোনোবা লেখকৰ সৃষ্টিৰ গ্ৰন্থবোৰ আৰু আলোচিত হয় জ্ঞান-বিজ্ঞানৰ বিভিন্ন বিষয়৷ বিদ্যালয়ৰ কিম্বা মহাবিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ দ্বাৰা কবিতা পাঠ, গীত-নৃত্যৰ প্ৰদৰ্শন আদি কাৰ্যসূচীৰ সফলতাৰ কাৰণে বহুখিনি আয়োজন কৰিব লাগে আয়োজক সমিতিয়ে৷ যি নহওক, এই কথা স্বীকাৰ কৰিবই লাগিব যে স্বৰাজোত্তৰ কালত অসমত বিকশিত শিক্ষাৰ আঁৰত আছে গ্ৰন্থমেলাসমূহৰ ব্যাপক প্ৰভাৱ৷

গ্ৰন্থমেলাৰ সফলতাৰ আঁৰত  থাকে অনেক অপ্ৰকাশিত কথা৷ এখন গ্ৰন্থৰ সৃষ্টিৰ আঁৰত থকা কাৰোবাৰ তিতা-মিঠা অভিজ্ঞতা, ত্যাগ, কষ্ট আদিৰ বোধগম্য নহয় সাধাৰণ পাঠক৷ জীৱনৰ অভিজ্ঞতা কিম্বা কাল্পনিক ভাব এটাক গ্ৰন্থৰ আকাৰ দিবলৈ প্ৰয়োজন হয় বহু সময়৷ এটা দিন বা এটা মাহ বা এটা বছৰতো সম্পূৰ্ণ কৰিব নোৱাৰি এখন গ্ৰন্থ লিখা৷ অৱশ্যে এনেকুৱা বহুতো লেখক আছে যিসকলৰ কলমৰ মাজেদি এটা বছৰতে জন্ম হয় বহু গ্ৰন্থৰ৷ নিজকে সৃষ্টিশীল লেখক হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ বিনা সাধনাৰে গ্ৰন্থ লিখা লেখকৰ হাজাৰ হাজাৰ গ্ৰন্থ আছে, যিবোৰৰ টোপোলা বাগৰি ফুৰে ইখন মেলাৰ পৰা সিখন মেলালৈ৷ বেটুপাতৰ ৰঙীণ ক’ভাৰ বা এটা অদ্ভুত নামেৰে প্ৰকাশ পোৱা এনে কিছুমান গ্ৰন্থ আছে, যিবোৰ গ্ৰাহকে আগ্ৰহেৰে ক্ৰয় কৰি আনি এটা বা দুটা পৃষ্ঠা পঢ়ি বাদ দিয়ে  আৰু শেষত আলমিৰাৰ এটা চুকত সংস্থাপন কৰে চিৰদিনৰ কাৰণে৷

অসমৰ গ্ৰন্থমেলাসমূহত সমাদৃত সাহিত্যিক হোমেন বৰগোহাঞি, শীলভদ্ৰ, মামণি ৰয়চম গোস্বামী, ড॰ ভবেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া, অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী, ৰঞ্জু হাজৰিকা আদি লেখকৰ গ্ৰন্থসমূহৰ শাৰীত অখ্যাত লেখকৰ গ্ৰন্থসমূহৰ মাজতো থাকে বহুতো সৃষ্টিশীল লেখা৷ কিন্তু এখন গ্ৰন্থমেলাৰ কিছু সময়ৰ দৰ্শনতেই বাছি উলিওৱা কঠিন তেনে সৃষ্টিশীল গ্ৰন্থ আৰু সেইবাবেই অচিন লেখকৰ সৃষ্টিশীল গ্ৰন্থ ক্ৰয়ৰ আঁৰত থাকে সন্ধানী পাঠকৰ হাবিয়াস৷ কবিতাৰ গ্ৰন্থ, উপন্যাস, প্ৰবন্ধ সংকলন, শিশুৰ গ্ৰন্থ, ভ্ৰমণ কাহিনীৰ গ্ৰন্থ, বিজ্ঞানৰ গ্ৰন্থ, প্ৰাকৃতিক বৈচিত্ৰ্যৰ গ্ৰন্থ, ধৰ্মৰ গ্ৰন্থ আদিৰ মেটমৰা সমাহাৰে আলোকিত কৰা গ্ৰন্থমেলাই বৃদ্ধি কৰে মানৱৰ চিন্তাশক্তি৷

গ্ৰন্থমেলাত নিজ উপস্থিতি দিয়া আৰু গ্ৰন্থ ক্ৰয় কৰাৰ মাজত থাকে অনেক প্ৰভেদ৷ অসমৰ অৰ্থনীতিত থলুৱা অসমীয়াৰ বৃহৎ অংশৰ নাগৰিকে বাস কৰে দাৰিদ্ৰ্য সীমাৰেখাৰ তলত৷ মধ্যবিত্তৰ আয়ৰ নাগৰিকসকলেই হৈছে গ্ৰন্থমেলাৰ দৰ্শক৷ পৰিতাপৰ কথা যে ক্ৰয়ৰ ক্ষমতা থকা বহুতো ব্যক্তিয়ে শ্বপিং মলত বা বজাৰত ভিৰ কৰে, কিন্তু যাবলৈ নিবিচাৰে গ্ৰন্থমেলালৈ৷ সন্তানৰ খোচামতিত গ্ৰন্থমেলালৈ যোৱা বহু অভিভাৱকে গ্ৰন্থমেলাৰ স্থলীত থকা কাপোৰ বা আন সামগ্ৰীৰ দোকানতেই অধিক সময় অতিবাহিত কৰি নিজৰ দায়িত্ব-কৰ্তব্য সমাপন কৰে৷ বিভিন্ন সময়ত সন্তানে ক্ৰয় কৰিব বিচৰা গ্ৰন্থখনৰ মূল্যটোক অধিক গুৰুত্ব দিয়ে গ্ৰন্থখনৰ মহত্ত্বতকৈ৷ দাম কিমান বা কিমান ডিছকাউণ্ট দিব বুলি প্ৰশ্ন কৰা অভিভাৱকে বিভিন্ন সময়ত সন্তানক কিনিবলৈ নিদিয়ে মূল্যৱান আৰু অধিক দামৰ গ্ৰন্থ৷ প্ৰতিজন অসমীয়াৰ বাসগৃহত এখন অসমীয়া অভিধান, এখন ইংৰাজী অভিধান, এখন ধৰ্মপুথি [কীৰ্তন-কোৰান-বাইবেল] থকাটো বাঞ্ছনীয়৷ ঘৰৰ প্ৰতিটো শিশুক গ্ৰন্থৰ অধ্যয়ন আৰু সুন্দৰকৈ সংৰক্ষণৰ জ্ঞান অভিভাৱকসকলেই দিব লাগিব৷ গ্ৰন্থৰ অধ্যয়নৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ জ্ঞান বিদ্যালয়তেই পাব লাগিব ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে৷ বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয় কিম্বা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গ্ৰন্থাগাৰবোৰৰ খালী চকীবোৰত বহিব লাগিব ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকল৷ অধ্যয়ন মানে নিজৰ পাঠ্যক্ৰমৰ কিতাপকেইখনতেই সীমাবদ্ধ নাথাকে প্ৰজ্ঞা৷ অধ্যয়ন মানে গুগ্‌লৰ মাজত উত্তৰ বিচাৰি হাবাথুৰি খোৱা প্ৰয়াসকেই নুবুজায়৷ এখন গ্ৰন্থৰ অন্তৰ্নিহিত ভাবাৰ্থখিনিক বিচাৰি উলিয়াই অভিজ্ঞতাৰ ভঁৰালটোক চহকী কৰাটোৱেই জ্ঞানৰ লক্ষ্য৷ আশা কৰোঁ– গ্ৰন্থমেলাবোৰ গ্ৰন্থমেলাই হৈ থাকক৷ জ্ঞানৰ সত্যসন্ধানী মনক অধিক শক্তিশালী কৰক গ্ৰন্থৰ সুবাসে৷