চিকিৎসকৰ ভ্ৰমণৰ টোকাবহী
ডাঃ খগেন্দ্ৰনাৰায়ণ বৰুৱা (জনপ্ৰিয় নাম কে এন বৰুৱা) অসমৰ এজন আগশাৰীৰ চৰ্মৰোগ বিশেষজ্ঞ৷ সেয়ে হ’লেও ভিন্নবিষয়ক ৰচনাৰাজিৰে অসমৰ পাঠক সমাজত তেওঁৰ এক পৰিচয়ো গঢ় লৈ উঠিছে৷ ২০২৩ বৰ্ষৰ মাৰ্চত প্ৰকাশ পাইছে তেওঁৰ ‘নানা দেশৰ নানা ৰং’ শীৰ্ষক এক ভ্ৰমণ কাহিনী৷ পাতনিত তেওঁ লিখিছে যে তেওঁ প্ৰায় একুৰি ছবাৰকৈ বিদেশ ভ্ৰমণ কৰিছে৷ আমেৰিকা, ইউৰোপ, ৰাছিয়া, জাপান, ডুবাই, চীন আদিৰ বিভিন্ন ঠাইলৈ তেওঁ গৈছে আৰু আহৰণ কৰিছে অভিজ্ঞতাৰ বিশাল ভাণ্ডাৰ৷ বিগত শতিকাৰ শেষাৰ্ধৰ পৰাই আৰম্ভ হোৱা তেওঁৰ বিদেশ ভ্ৰমণসমূহৰ কোনো টোকা তেওঁ লিখি ৰখা নাছিল৷ কাজেই স্মৃতিৰ বৰপেৰা খুলি কথাবোৰ বুটলি আনি আৰু প্ৰায় প্ৰতিবাৰতেই সংগী হিচাপে যোৱা চিকিৎসক পত্নী ডাঃ ৰুণী দেৱীৰ স্মৃতিৰ সহযোগত এই কাহিনীবোৰ লিখি উলিয়াইছে৷ ‘নানা দেশৰ নানা ৰং’ত ডাঃ বৰুৱাই সৰ্বমুঠ ওঠৰটা কাহিনী সন্নিবিষ্ট কৰিছে৷ তেওঁ উল্লেখ কৰা মতে মাথোন জাপানলৈহে নিজাকৈ ফুৰিবলৈ গৈছিল, বাকী দেশবোৰত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় স্তৰৰ আলোচনা-চক্ৰ, ট্ৰেইনিং, কন্ফাৰেঞ্চ আদিত ভাগ লোৱাৰ উদ্দেশ্যেই যোৱা হৈছিল৷ সেয়ে হ’লেও, প্ৰতিবাৰেই প্ৰতিখন ঠাইতেই ঘূৰা-ফুৰাৰ সুযোগ-সুবিধা পাইছিল৷ প্ৰতিখন ঠাইতেই তেওঁৰ বাবে ৰৈ আছিল নতুন কথা, নতুন আদব-কায়দা৷ বিদেশ যাত্ৰাত অনভিজ্ঞ ডাঃ বৰুৱাই প্ৰথমবাৰ যেতিয়া ৱল্ডৰ্ হেল্থ অৰ্গেনাইজেশ্বনৰ ফেল’শ্বিপ পাই আমেৰিকালৈ গৈছিল, অনেক নতুন নতুন কথাই তেওঁক চমৎকৃত কৰিছিল৷ ডাঃ বৰুৱাই এইবোৰৰ দুই-এটা বৰ্ণনা পাঠকৰ আগত দাঙি ধৰিছে৷ ডাঃ বৰুৱাই একেটা লেখাতেই তিনিবাৰৰ আমেৰিকা ভ্ৰমণৰ বিষয়ে লিখিছে৷ প্ৰথমবাৰ নিউঅৰ্লিন্সলৈ যাবলগীয়া লেখকক প্ৰয়োজনীয় নথিপত্ৰ থকা ছুটকেছটোৰ দুঃশ্চিন্তাই বেছ বিমোৰত পেলাইছে৷ নিউয়ৰ্কৰ জন এফ কেনেডী এয়াৰপ’ৰ্টত অচিনাকি ডেকা এজন আগবাঢ়ি আহি ‘ম্যে আই হেল্প ইউ’ বুলি যি ছুটকেছটো লৈ গ’ল, গ’লেই, তেওঁৰ দেখা-দেখি নাই; কাৰোবাক সুধিলেও উত্তৰ আহেঃ ‘ন’ প্ৰব্লেম্ব’৷ শেষত যেনিবা গন্তব্যস্থানত বৰুৱাৰ কাষতে ছুটকেছটো ৰ’লগৈ৷ এই গোটেই সময়খিনিৰ এক ৰসাল বৰ্ণনা তেওঁ তুলি ধৰিছে গ্ৰন্থখনত৷ আচলতে, প্ৰায় প্ৰতিটো লেখাতেই বৰুৱাৰ হাস্যৰসবোধৰ উমান পোৱা যায়৷ কিন্তু লেখক হিচাপে তেওঁৰ যেন বৰ দৌৰা-দৌৰি অথবা বৰ কৃপণালি৷ কথাবোৰ ক’বলৈ গৈ হঠাতে সামৰণি মাৰে৷ ছিংগাপুৰ, মালয়েছিয়া, বেংকক, ইজিপ্ত, ৰোডছ আইলেণ্ড, ছুইজাৰলেণ্ড, মৰিছাছ, শ্ৰীলংকা, ডুবাই, নেপাল, হংকং, চীনদেশ, আনকি জাপানৰ বিষয়েও বেছ চমুকৈ লিখিছে৷ ৰাছিয়াৰ কথা লিখিবলৈ গৈও কিছুমান তথ্য দিয়েই সামৰিছে৷
ইউৰোপ ভ্ৰমণ বিৱৰণীত ইংলেণ্ডৰ কেইবাখনো ঠাই, লণ্ডন-স্কটলেণ্ডৰ কিছু তথ্যভিত্তিক কথা, মিউজিয়াম-বজাৰ-বন্ধু-খাদ্য আদি কিছু দিশ সামৰিছে৷ প্ৰায়বোৰ ঠাইতেই লেখকৰ বন্ধু-বান্ধৱ থকা গুণে ঠাইবোৰ চাবলৈ, বিশদভাৱে জানিবলৈ তেওঁৰ সুবিধা হৈছে৷ ঠায়ে ঠায়ে তেওঁ নতুন নতুন খাদ্যসম্ভাৰ দেখিছে আৰু সোৱাদো লৈছে৷ তদুপৰি, পৃথিৱীৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত অনুষ্ঠিত কন্ফাৰেঞ্চবোৰতো নি(য় আছিল লেখাৰ সীমাহীন সমল৷ ডাঃ বৰুৱাৰ ভাষা সৰল, বাক্য-গাঁথনিও খোকোজা নলগা৷ যত্নসহকাৰে অকণমান পোনাই লৈ তেওঁৰ এই বিশাল অভিজ্ঞতাৰ ভাণ্ডাৰ পাঠকৰ আগত মেলি ধৰিলে অসমীয়া ভ্ৰমণ সাহিত্যৰ এটা নতুন দিশ মুকলি হ’লহেঁতেন বুলি ক’ব পাৰি৷ তেওঁ ইংলেণ্ডৰ ‘হেল্থ-ছিষ্টেম’ৰ বিষয়ে চমুকৈ কিছু কথা কৈছে৷ সেই সুৰতেই তেওঁৰ কন্ফাৰেঞ্চসমূহৰ ভিত্তিত বাকী দেশৰ স্বাস্থ্য-চিকিৎসা পদ্ধতিৰ কথাও যদি কিছু ক’লেহেঁতেন, আগ্ৰহী পাঠকৰ মনোবাঞ্ছা পূৰণ হ’লহেঁতেন৷ ডাঃ বৰুৱাৰ ভ্ৰমণ বিদ্যায়তনিক বা পেছাভিত্তিক হ’লেও তেওঁ প্ৰতিবাৰেই যে গভীৰ অনুসন্ধিৎসু, পৰিভ্ৰমী মন এটা লৈ উৰা মাৰিছে, সেইটো তেওঁৰ লেখাত পৰিস্ফুট৷ প্ৰতিখন ঠাই আৰু পৰ্যটকৰ আকৰ্ষণস্থলীৰ আঁতিগুৰি বিচৰাৰ প্ৰয়াস দৃশ্যমান হৈছে৷ কিন্তু প্ৰথমেই কোৱাৰ দৰে তেওঁ হাতী মাৰি ভুৰুকাত ভৰাইছে৷