ফাঁচী বজাৰ
বিগত দুই-তিনি বছৰৰ বিৰতিত যিসকল মানুহ গুৱাহাটী মহানগৰীলৈ আহিছে, সেইসকলে গুৱাহাটীৰ পৰিৱৰ্তিত ৰূপ দেখি নিশ্চয় তবধ মানিছে৷ ফ্লাইঅ’ভাৰ, ফুট-ব্ৰীজ, পদ-পথৰ ৰেলিং, ৱালবোৰৰ লগতে ফ্লাই-অ’ভাৰৰ বৃহৎ খুঁটাবোৰতো ৰং-বিৰঙৰ ছবি, গধূলি নামিলেই ভিন্ন-ৰঙৰ আলোকমালাৰ তিৰ্বিৰ্ পোহৰ আদিয়ে গুৱাহাটীক যেন বিয়াৰ ৰভাৰ লেখীয়াকৈ সজাই-পৰাই তুলিছে৷ তদুপৰি, নতুন নতুন শ্বপিং মল, শ্ব’-ৰূম, হোটেল-ৰেস্তোৰাঁৰতো কথাই নাই৷ এইবোৰৰ লগতে মহানগৰীৰ বাটে-বাটে, অলিয়ে-গলিয়ে বিজ্ঞাপনৰ বৃহৎ বৃহৎ সচিত্ৰ-হ’ৰ্ডিং৷ আপাতদৃষ্টিত গুৱাহাটী এতিয়া স্মাৰ্ট৷ পিছে সেয়া তেনেই উপৰুৱা একোখন ছবিহে৷ ঠায়ে ঠায়ে এতিয়াও গুৱাহাটীৰ পুৰণি ছবি সলনি হোৱা নাই৷ উদাহৰণস্বৰূপে, ফাঁচী বজাৰখনৰ কথাই ল’ব পাৰি৷ চৌপাশৰ অতবোৰ আধুনিক জীৱনশৈলীৰ সংযোজন হোৱা সত্ত্বেও ফাঁচী বজাৰৰ অপৰিষ্কাৰ আৱহাৱাৰ যেন তিলমানো ঘাটি হোৱা নাই৷ প্ৰশাসনে ইচ্ছা কৰাহেঁতেন ঐতিহ্যমণ্ডিত এই বজাৰ এলেকা গুৱাহাটীৰ অন্যতম শৃংখলাবদ্ধ বজাৰলৈ পৰ্যবসিত কৰিব পাৰিলেহেঁতেন নিশ্চয়৷ ফাঁচী বজাৰৰ সৌন্দৰ্যবৰ্ধনৰ কথা সময়ে সময়ে চৰকাৰী ঘৰৰ পৰা শুনিবলৈও পোৱা যায়৷ কিন্তু, বাস্তৱত সেইবোৰ কাহানিও ফলপ্ৰসূ হোৱা দেখা নাযায়৷ বছৰটোৰ যিকোনো সময়তে ফাঁচী বজাৰৰ এটা নহয় এটা পদপথ ভগ্ন অৱস্থা থাকিবই, য’ত ভিৰৰ মাজত খোজকাঢ়ি থকাসকলৰ দুৰ্ঘটনা ঘটাৰ সম্ভাৱনা পূৰামাত্ৰাই থাকে৷ স্বচ্ছ ভাৰত অভিযান আৰম্ভ হোৱাৰ পাছতেই ফাঁচী বজাৰতো চাফাই অভিযানৰ কুচকাৱাজ দেখা গৈছিল৷ কিন্তু বাস্তৱত সি পূৰ্বতে যিদৰে আছিল এতিয়াও একেই আছে৷ মুকলি বজাৰ এলেকাৰতো কথাই নাই, বাতানুকূল বজাৰ গৃহৰ ভিতৰ সোমাই গ’লেও দুৰ্গন্ধৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ নাকত ৰুমাল ল’বলগীয়া হয়৷ আন নালাগে, ফাঁচী বজাৰৰ পৰিৱেশ বিশুদ্ধিকৰণৰ অৰ্থে চৰকাৰে পতা পঞ্চাশ কোটিৰো অধিক ব্যয়যুক্ত ব’টানিকেল গাৰ্ডেনৰ গাতে গা লগাই থাকে গুৱাহাটী পৌৰ নিগমৰ সংগৃহীত জাবৰৰ বৃহৎ ডাষ্টবিনৰ শাৰী৷ এইবোৰেই বোধহয় গুট্খা-পাণ-তামোল খোৱাসকলকো য’তে-ত’তে পিক্ পেলাবলৈ উৎসাহ যোগায়৷ সেই দুৰ্গন্ধময় আৱৰ্জনাৰ ওপৰতে জনপ্ৰিয় ষ্ট্ৰীটফুডৰ কিনা-বেচাও চলি থাকে৷ জনস্বাস্থ্য বিভাগ অথবা চৰকাৰী অন্য অভিভাৱকসকল যিদৰে উদাসীন, ফাঁচী বজাৰৰ ক্ৰেতা-বিক্ৰেতাও সেইদৰেই বেপৰোৱা৷ চুৰাটৰ প্লেগ অথবা সৌ সিদিনাৰ ক’ভিড মহামাৰীয়েও এইবোৰ অলিখিত নিয়মৰ হেৰফেৰ কৰিব নোৱাৰিলে৷ সেই জাবৰ-জোঁথৰৰ মাজতেই উদ্যাপিত হয় উৎসৱ-পাৰ্বণ; দেৱালীত ফট্কা-ফুলজাৰি আৰু ফাঁকুৱাত ‘ৰেইন ডান্স’ চলে৷ ৰাজ্যৰ বিভিন্ন ঠাই আৰু বাহিৰৰ পৰা অহা হাজাৰ-বিজাৰ মানুহৰ সমাগমেৰে গিজ্গিজাই থকা ফাঁচী বজাৰ, য’ত ৰাজ্যখনৰ অৰ্থনীতিৰ এক বৃহৎ অংশৰ লেনদেন সম্পন্ন হয়, যেন সবাতোকৈ অধিক বিশৃংখলতাপূৰ্ণ বজাৰ এলেকা৷ ফুটপাথবোৰত য’তে-ত’তে পাচি-পোহাৰ লৈ বস্তুৰ বেহা চলি থাকে সংগতিবিহীনভাৱে; আনকি, কেতিয়াবা খোজ কাঢ়ি যোৱা গ্ৰাহকে ভৰি দিবলৈও ঠাই বিচাৰি নাপায়৷ কোনো কোনো এলেকাত মূল পথৰ ওপৰতেই দোকান-পোহাৰ৷ মাজে মাজে পুলিচৰ গাড়ী অহাৰ উমান পালেই পলকতে বেহা সামৰি অন্তৰ্ধান৷ পুলিচ যোৱাৰ লগে লগে পুনৰ পূৰ্বৰূপ৷ বছৰ বছৰ ধৰি এই বিৰক্তিকৰ খেলখন চলি আছে অথবা চলাই আছে৷ ফাঁচী বজাৰৰ মূল বজাৰ এলেকা তথা বজাৰ ক্ষেত্ৰৰ চাৰিওদিশে ওলাই যাব পৰা একাধিক সংলগ্ন পথবোৰত ৰিক্সা-ঠেলা, চাইকেল-স্কুটাৰৰ পৰা আদি কৰি বিভিন্ন যান-বাহনৰ সংমিশ্ৰিত মিছিল৷ ওলাব-সোমাব পৰা পথবোৰৰ কোনোটোৱেদি তীব্ৰবেগী বাহন চলাচল কৰিব, কোনোটোৱেদি কম বেগী যান-বাহন চলিব, তাৰ কোনো নিৰ্দেশনা নাই৷ গতিকে, অত্যন্ত বিশৃংখলাৰে যিয়ে যিদৰে পাৰে চলি যায়৷ বজাৰৰ এটা দিশত পাৰ্কিঙৰ ব্যৱস্থা ৰখা হৈছে যদিও দুচকীয়া, তিনিচকীয়াবোৰ ফুটপাথৰ কাষে কাষে ৰখাই থোৱা দেখা যায়, যিয়ে বজাৰৰ সামগ্ৰিক গতিক বাধাপ্ৰাপ্ত কৰে৷ বজাৰৰ পৰা মহানগৰীৰ দিশে ওলাই আহিব পৰা ৰে’ল-গেইটকেইখনেও বজাৰৰ গতি ৰোধ কৰে৷ বজাৰলৈ ওলোৱা-সোমোৱা গাড়ীবোৰ কেতিয়াবা এঘণ্টাপৰ্যন্ত ৰে’ল-গেইটত বন্দী হৈ থাকিবলগীয়া হয়৷ প্ৰশাসন যদি কঠোৰ নহয়, ফাঁচী বজাৰৰ এই উচ্ছৃংখলতাৰ চুলি এডালৰমানো লৰচৰ নহয়৷ চৰকাৰে ইচ্ছা কৰিলে আৰু পুলিচ প্ৰশাসন বদ্ধপৰিকৰ হ’লে ফাঁচী বজাৰক অন্যান্য ঠাইৰ দৰে এক পৰিকল্পিত ‘চিটী-চেণ্টাৰ’লৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰে!