নিবনুৱাৰ আত্মহত্যাৰ হাৰ বাঢ়িছে ২৪%
আমাৰ অসম, ৩ আগষ্টঃ ক’ভিড অতিমাৰী আৰম্ভ হোৱাৰ পূৰ্বেই নৰেন্দ্ৰ মোদী চৰকাৰৰ শাসনত দেশত নিবনুৱাৰ হাৰ ৪৫ বছৰৰ ভিতৰত সৰ্বোচ্ছ হৈছিল৷ অতিমাৰী আৰম্ভ হোৱাৰ পিছত পৰিস্থিতিৰ অধিক অৱনতি ঘটিছে৷ সেই পৰিসংখ্যা অৱশ্যে এতিয়াও প্ৰকাশ হোৱা নাই৷ কিন্তু এনচিআৰবিয়ে প্ৰকাশ কৰা এক তথ্য অনুসৰি বিগত এক দশকত দেশত সৰ্বাধিক আত্মহত্যা কৰিছে দিন হাজিৰা কৰা লোকে৷ অলপতে এনচিআৰবিয়ে ১৯৯৫ চনৰ পৰা ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত দুৰ্ঘটনাজনিত মৃত্যু আৰু আত্মহত্যাৰ তথ্য একত্ৰিত কৰি প্ৰকাশ কৰিছে৷ নেশ্বনেল ক্ৰাইম ৰেকৰ্ড্ছ ব্যুৰ’ অৰ্থাৎ এনচিআৰবিৰ তথ্য অনুসৰি মোদী চৰকাৰৰ শাসনকালৰ প্ৰথম পৰ্যায়ত অৰ্থাৎ ২০১৬ চনৰ পৰা ২০১৯ চনৰ ভিতৰত দেশত কৰ্মসংস্থাপনহীনতাৰ বাবে আত্ম্যহত্যাৰ হাৰ ২৪ শতাংশ হৈছে৷ ২০১৬ চনত দেশত ২২৯৮ জন নিবনুৱাই আত্মহত্যা কৰিছে৷ ২০১৯ চনত সেই সংখ্যা ২৮৫১ জনলৈ বৃদ্ধি পাইছে৷ ইয়াৰ পূৰ্বে ২০১৭ চনত ২৪০৪ জন আৰু ২০১৮ চনত ২৭৪১ জন নিবনুৱাই আত্মহত্যা কৰিছিল৷ ২০১৯ চনৰ হিচাপ অনুসৰি কৰ্মসংস্থাপহীনতাৰ বাবে আত্মহত্যাৰ শীৰ্ষত আছে কৰ্ণাটক৷ সেই বছৰটোত কৰ্ণাটকত ৫৫৩ জনে আত্মহত্যা কৰিছিল৷ ইয়াৰ পৰৱৰ্তী চাৰিটা স্থানত আছে ক্ৰমে মহাৰাষ্ট্ৰ [৪৫২], তামিলনাডু [২৫১], ঝাৰখণ্ড [২৩২] আৰু গুজৰাট [২১৯] জন৷ ২০১৯ চনত অসমত মুঠতে ২৩৭০ জন আত্মহত্যা কৰিছিল৷ ইয়াৰ পূৰ্বে ২০১৮ চনত আত্মহত্যা কৰিছিল ২৩৭৯ জনে৷ ইয়াৰে পাৰিবাৰিক সমস্যাৰ বাবে ২৫.৯৪ শতাংশ, প্ৰেমজনিত ঘটনাত ১৫.৬৯ শতাংশ আৰু নিবনুৱাৰ সমস্যাৰ বাবে ৬.৫৪ শতাংশই আত্মহত্যা কৰিছিল৷ প্ৰসংগতঃ উল্লেখযোগ্য, আংশিক লকডাউন আৰু প্ৰায় দুবছৰ ধৰি অৰ্থনৈতিকভাবে কোঙা হৈ মহানগৰৰ প্ৰিণ্টিং প্ৰেছৰ স্বত্বাধিকাৰী তপন লহকৰৰ আত্মহত্যা শেহতীয়াকৈ অতি দুখৰ খবৰ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে৷ লকডাউনত ক্ষুদ্ৰ আৰু মজলীয়া ব্যৱসায়ী, উদ্যোগীৰ পানীত হাঁহ নচৰা অৱস্থা হৈছে৷ এইদৰে আংশিক লকডাউন আৰু কিছু মাহ চলিলে বহুতৰে মৃত্যু ঘটিব যে সেয়া নিশ্চিত৷ বিভিন্ন ব্যৱসায় সংক্ৰান্তত কোনোবাই গাড়ী লৈছিল, এতিয়া গাড়ীবোৰ বহি আছে, কিন্তু কিস্তি দি থাকিব লগা হৈছে৷ কোনোবাই তৈয়াৰ কৰা সামগ্ৰী পৰিবহণৰ বাধাৰ বাবে বিক্ৰী কৰিব পৰা নাই৷ কাৰোবাৰ হোটেল-ৰেষ্টুৰেণ্টৰ ব্যৱসায় আছে, যিবোৰ প্ৰধানকৈ ৰাতি সক্ৰিয় হৈ পৰে, গতিকে তাৰ পৰা উপাৰ্জন হোৱা নাই৷ বহু অসমীয়া ল’ৰাই গাঁঠিৰ ধন ভাঙি, পিতৃ-মাতৃৰ সঞ্চিত টকা খৰচ কৰি, কোনোবাই ঋণ লৈ কাম আৰম্ভ কৰিছিল, তেওঁলোকৰ এতিয়া হাহাকাৰ অৱস্থা৷ চৰকাৰে বিশেষকৈ অতি দৰিদ্ৰ শ্ৰেণী তথা চাকৰিয়ালসকলক সকাহ দিব পাৰিছে৷ কিন্তু ক্ষুদ্ৰ, মজলীয়া ব্যৱসায়ীৰ বাবে একো কৰিব পৰা নাই৷ চৰকাৰে ক্ষুদ্ৰ আৰু মজলীয়া ব্যৱসায়ীসকলৰ বাবে চকু দিয়াটো অতিশয় দৰকাৰী হৈ পৰিছে৷ ক্ষুদ্ৰ আৰু মজলীয়া উদ্যোগে হাজাৰ হাজাৰ লোকক সংস্থাপিত কৰি ৰাখিছে৷ অসমত ৩০লাখতকৈ অধিক নিবনুৱা আছে, চৰকাৰে ১লাখ চৰকাৰী নিযুক্তি দিব পাৰিব কিন্তু বাকীখিনিক ক্ষুদ্ৰ বা মজলীয়া, অন্যান্য উদ্যোগ, স্বনিয়োজনৰ ইত্যাদিৰ দ্বাৰা সংস্থাপিত নকৰিলে অসমতো নিবনুৱাৰ আত্মহত্যাৰ সংখ্যা বাঢ়িব৷