তাত নদী আছিল...

শুকাই গৈছে ৰঙানদী, ডিক্ৰং, সোৱণশিৰি

আমাৰ অসম, ১২ মাৰ্চঃ বৃহৎ নদীবান্ধৰ বিৰূপ প্ৰভাৱ আৰম্ভ হৈছে লখিমপুৰৰ নামনি অঞ্চলত৷ জিলাখনৰ ৰঙানদী, ডিক্ৰং, সোৱণশিৰি আদি নদীসমূহ এতিয়া অস্বাভাৱিকভাৱে শুকাই যোৱাত ইয়াৰ জীৱকুলৰ লগতে পশু-পক্ষীলৈয়ো অশনি সংকট নামি আহিছে৷ নীপকো জলবিদ্যুৎ প্ৰকল্পৰ বান্ধে এতিয়া ৰঙানদীৰ বক্ষ শুকুৱাই পেলোৱাত চৰাই-চিৰিকতিয়েও পানী খাবলৈ নোপোৱা হৈছে৷ নৈপৰীয়া লোকসকলৰ পোহনীয়া জীৱ-জন্তু গৰু, ম’হ, ছাগলী আদিয়েও এতিয়া ৰঙানদীত বাৰুকৈয়ে পানীৰ অভাৱ অনুভৱ কৰিছে৷ বাৰিষা দুয়োকুল উপচি বানৰ সৃষ্টি কৰি অহা নদীখনৰ বক্ষ এতিয়া অ-স্বাভাৱিক হাৰত শুকাই যোৱাত প্ৰকৃতিপ্ৰেমী লোকসকল চিন্তিত হৈ পৰিছে৷ বহুতে আকৌ এতিয়া এয়া ৰঙানদী জলবিদ্যুৎ প্ৰকল্পৰ কু-ফল বুলিও চৰ্চা কৰিছে৷ আনহাতে, সোৱণশিৰি নদীৰ বক্ষত এতিয়া বৃহৎ বৃহৎ বালিচৰৰ সৃষ্টি হোৱাত নদীৰ পানী সংকুচিত হৈ পৰিছে৷ নামনি সোৱণশিৰি জলবিদ্যুৎ প্ৰকল্পৰ বাবেই সোৱণশিৰিৰ বক্ষত এতিয়া সু-উচ্ছ তথা তৰপে তৰপে বালি পৰা বুলি বহুতে দাবী কৰিছে৷ বিশাল নদীখনৰ পানী চাপ খাই অহাৰ লগতে নদীৰ বুকুত চকুৰে মনিব নোৱৰা দূৰত্বপৰ্যন্ত ৪/৫ ফুট উচ্ছতালৈ নদীৰ বক্ষত বালি পৰিব ধৰিছে৷ বিশেষকৈ নদীখনৰ নামনি অংশত লোহিত খাবলু, পূব তেলাহী, ঘুনাসূঁতি, ঘাগৰৰ কলাখোৱা, মহাইজান, আদিত এতিয়া নদীৰ বুকুত সুউচ্ছ পাহাৰৰ দৰে বালি পৰিবলৈ ধৰাত নদীখনৰ বক্ষ অস্বাভাৱিক হাৰত বাম হৈ পৰিছে৷ পূৰ্বতে এই অঞ্চলসমূহত খৰালি কালত নদীৰবক্ষত পৰ্যাপ্ত পানী থকাৰ বাবে ডাঙৰ ডাঙৰ মাছ-কাছৰ লগতে শিহুৱেও বিচৰণ কৰা পৰিলক্ষিত হৈছিল যদিও সোৱণশিৰিৰ বক্ষ এতিয়া বাম হৈ পৰাত শিহুৰ অস্তিত্ব বিলুপ্ত হৈ পৰিল৷ নদীখনৰ বুকুত সুউচ্ছ বালিৰ তৰপ জমা হোৱাৰ বাবেই বাৰিষা কালত কাষৰীয়া গাঁওসমূহ সোৱণশিৰিৰ বানত জুৰুলা হৈ আহিছে৷ গেৰুকামুখত সোৱণশিৰি নদীখনক ভেটা দি বৃহৎ নদীবান্ধ নিৰ্মাণ কৰাৰ ফলতে নামনি অঞ্চললৈ এনেদৰে সংকট নামি আহিছে বুলি সকলোৱে মত ব্যক্ত কৰিছে৷ বান্ধ সম্পূৰ্ণ নহওঁতেই এনে অৱস্থা হোৱালৈ চাই বৃহৎ নদীবান্ধ সম্পূৰ্ণ হ’লে এই অঞ্চলসমূহত কেনে পৰিস্থিতিৰ সূচনা হ’ব সেয়া সহজে অনুমেয়৷ ইফালে নদীৰ বুকুত বালি পৰাৰ সমান্তৰালভাৱে নদীখনে বাৰিষা-খৰালি তীব্ৰৰূপত খহনীয়াৰো সৃষ্টি কৰি আহিছে৷