আমাৰ অসম, ৩ মাৰ্চঃ ঐতিহাসিক অসম আন্দোলনৰ এজন সক্ৰিয় কৰ্মীৰ দুৰ্বিষহ জীৱন যাত্ৰাৰ তথ্য শেহতীয়াকৈ পোহৰলৈ আহিছে৷ অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়ৰ এগ্ৰ’নমীৰ অস্থায়ী কৰ্মচাৰীৰ চাকৰি বাদ দি আন্দোলনত জঁপিয়াই পৰা আলিমুদ্দিন আহমেদ নামৰ এই লোকজনে এতিয়া অনাহাৰ-অনিদ্ৰাই অঘৰী জীৱন কটাবলগীয়া হৈছে৷ সম্প্ৰতি ৬৬ বছৰীয়া লোকজনৰ একালৰ সতীৰ্থই বিভিন্ন উচ্ছ পদবীত সেৱা আগবঢ়োৱা সত্ত্বেও আহমেদলৈ উভতি চাবলৈ কাৰো আহৰি নহ’ল৷ জাঁজী অঞ্চলৰ নিবাসী আহমেদে শেহতীয়াকৈ যোৰহাটৰ চিনামৰাত অৱস্থিত জিলা উদ্যোগ আৰু বাণিজ্য কেন্দ্ৰত এটা পৰিত্যক্ত ঘৰত আশ্ৰয় লৈ আছে৷ তেওঁ আজি সাংবাদিকক জানিবলৈ দিয়া মতে তেওঁ যোৰহাটৰ জগন্নাথ বৰুৱা মহাবিদ্যালয়ত অধ্যয়ন কৰাৰ লগতে অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়খনত অস্থায়ী কৰ্মচাৰী আছিল৷ কিন্তু চাকৰি বাদ দি তেওঁ আন্দোলনত জঁপিয়াই পৰে৷ সেই সময়ত সমীৰণ বৰদলৈ, ৰাজা চক্ৰৱৰ্তী প্ৰমুখ্যে নেতৃবৰ্গৰ সৈতে দেহে কেহে আন্দোলনত লগাৰ লগতে স্বেচ্চাসেৱক বাহিনীৰ নেতৃত্ব প্ৰদান কৰে৷ তদুপৰি অসম আন্দোলনৰ সময়ত ‘শৰাইঘাটে ৰিঙিয়াই’ নামৰ কাকতখন প্ৰকাশ কৰাতো তেওঁ অহোপুৰুষাৰ্থ কৰে৷ 

আন্দোলনৰ পাছত তেওঁ বিয়া-বাৰু কৰাই দুই পুত্ৰ সন্তানৰ সৈতে জীৱন নিৰ্বাহ কৰে যদিও শেহতীয়াকৈ তেওঁৰ অসুস্থতাৰ বাবে মাটি-ভেটি পৰ্যন্ত বিক্ৰী কৰিব লগীয়া হয়৷  তেওঁ নিজে কিছুদিন জংঘলত কটাইছিল৷ কোনো পৰিচিত লোকে তেওঁক জিলা উদ্যোগ আৰু বাণিজ্য কেন্দ্ৰৰ পৰিত্যক্ত ভগা ঘৰটোলৈ আনি থকাৰ ব্যৱস্থা কৰে৷ কেতিয়াবা তেওঁ হোটেলৰ পেলনীয়া খাদ্য খাই ক্ষুধা নিবাৰণ কৰে৷ কোনোবা দিনা অনাহাৰেই দিন অতিবাহিত কৰে৷ আজি সামাজিত মাধ্যম যোগে এই বিষয়টো পোহৰলৈ অহাৰ পাছতে যোৰহাটৰ সোণাৰি গাঁৱৰ ৰাজু বৰদলৈ নামৰ এজন হৃদয়ৱান লোক চিনামৰাত উপস্থিত হৈ আহমেদক কিছু বাচন-বৰ্তনৰ লগতে খাদ্য সামগ্ৰীও প্ৰদান কৰে৷ ইফালে এই সন্দৰ্ভত ‘আমাৰ অসম’ৰ তৰফৰ পৰা আহমেদৰ একালৰ সতীৰ্থ ৰাজা চক্ৰৱৰ্তীৰ সৈতে যোগাযোগ কৰাত কয় যে আহমেদে সক্ৰিয়ভাৱে আন্দোলনত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ লগতে ‘শৰাইঘাটে ৰিঙিয়াই’ নামৰ দৈনিক কাকতখনৰ লগত ওতঃপ্ৰোতভাৱে জড়িত থকাৰ সত্যতা প্ৰকাশ কৰে৷

অৱশ্যে, তেওঁলোকৰ পৰিয়াল কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়ৰ চৌহদত থকাৰ বিষয়ে চক্ৰৱৰ্তী জ্ঞাত যদিও কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়ত অস্থায়ী কৰ্মচাৰী হিচাপে চাকৰি কৰাৰ বিষয়ে জ্ঞাত নহয় বুলি জানিবলৈ দিয়ে৷ চক্ৰৱৰ্তীয়ে প্ৰকাশ কৰা মতে আহমেদৰ দেউতাকে কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়ত চাকৰি কৰিছিল আৰু ককায়েকে বন বিভাগত চাকৰি কৰিছিল৷ সেয়ে তেওঁলোক কৃষি বিশ্ববিদ্যালয় চৌহদতে ডাঙৰ-দীঘল হয়৷ জগন্নাথ বৰুৱা মহাবিদ্যালয়ত পঢ়ি থকাৰ সময়তে তেওঁ অসম আন্দোলনৰ সৈতে সক্ৰিয়ভাৱে জড়িত হোৱাৰ লগতে স্বেচ্ছাসেৱক বাহিনীৰো কৰ্মী হয়৷ এই আন্দোলনৰ বাবে চৰকাৰে সংবাদ পত্ৰসমূহ চেনচৰ কৰাত তেওঁলোকে গোপনে এখন কাকত প্ৰকাশ কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তা অনুভৱ কৰে৷ সেইমৰ্মে ৰাজা চক্ৰৱৰ্তীক সভাপতি আৰু গোপাল বৰঠাকুৰক সম্পাদক হিচাপে লৈ এখন  সমিতি গঠন কৰে আৰু ‘শৰাইঘাটে ৰিঙিয়াই’ নামৰ নামৰ দৈনিক কাকতখন গোপনে প্ৰকাশ কৰে৷ এই কাকতখনৰ সৈতেও আহমেদ ঘনিষ্ঠভাৱে জড়িত আছিল৷ প্ৰায় ৯ মাহ ধৰি কাকতখন প্ৰকাশ কৰাৰ পাছত বন্ধ হৈ পৰে৷ পৰৱৰ্তী সময়ত আহমেদে ৰিক্সা চলাই জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰিছিল যদিও বয়স আৰু ৰোগৰ বাবে এই পথ ৰুদ্ধ হৈ পৰে৷ পাঁচ বছৰমানৰ পূৰ্বে আহমেদ চক্ৰৱৰ্তীৰ ওচৰলৈ গৈ দুৰৱস্থাৰ বিষয়ে অৱগত কৰিছিল৷ সেই সময়ত চক্ৰৱৰ্তীয়ে একালৰ সতীৰ্থজনক পাৰ্যমানে সহায় কৰিছিল৷ কিন্তু ইয়াৰ পাছৰে পৰা তেওঁলোকৰ মাজত যোগাযোগ নাই৷ আজি আহমেদৰ বিষয়ে পোহৰলৈ অহাত তেওঁ উদ্বিগ্নতা প্ৰকাশ কৰে আৰু শীঘ্ৰেই আহমেদক সাক্ষাৎ কৰাৰ লগতে তেওঁৰ ফালৰ পৰা কিছু সাহায্য আগবঢ়াব বুলিও সদৰী কৰে৷ লগতে তেওঁ একালৰ অসম আন্দোলনৰ কৰ্মীজনৰ প্ৰতি সহানুভূতি প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ ৰাইজৰ প্ৰতি আহ৩ান জনাইছে৷