সমাজ, সভ্যতা, দেশ আৰু জাতি ৰক্ষা কৰিব কোনে

কেৱল শ্লোগান আৰু ৰাজনৈতিক দলৰ নিৰ্বাচনী প্ৰতিশ্ৰুতিৰ জোৰত সমাজ, সভ্যতা, দেশ আৰু জাতি ৰক্ষা নপৰে৷ ৰাজনৈতিক নেতাই ভোটযুদ্ধত জিকিবলৈ গগন ফলা আটাহ পাৰিব পাৰে, মুখত যি আহে তাকে ক’ব পাৰে৷ তেনে কৰিলেই সমাজ, সভ্যতা, দেশ বা জাতি ৰক্ষা কৰিব পৰা নাযায়৷

সমাজ এখন গঠন হয় হাজাৰ বছৰীয়া পৰিক্ৰমাৰ মাজেৰে৷ নানা ভাষা, ধৰ্ম, সম্প্ৰদায়ৰ মানুহেৰে গঠন হয় সমাজ৷ তেনে সমাজ এখনত চলি থাকে বিভিন্ন  ৰীতি-নীতি, নিয়ম,পৰম্পৰা আৰু বিশ্বাস৷ সমাজখন ৰক্ষা কৰিবলৈ হ’লে তেনে ৰীতি-নীতি, নিয়মক শ্ৰদ্ধা কৰিব পাৰিব লাগিব৷ শিক্ষা আৰু বিজ্ঞানৰ পোহৰত প্ৰয়োজনসাপেক্ষে তেনে ৰীতি-নীতি, নিয়ম আৰু পৰম্পৰাক হয়তো সালসলনি কৰিবলগীয়া হ’ব পাৰে! সেইবুলি কোনো এটা সম্প্ৰদায়ৰ বিশ্বাসত আঘাত কৰিব নালাগিব৷ এখন সমাজৰ সভ্যতা হঠাতে …লিত নহয়৷ সভ্যতাৰ যুদ্ধ বুলি কোনো যুদ্ধ থাকিব নোৱাৰে৷ সভ্যতা নিজেই এক ধাৰাবাহিক সংগ্ৰামৰ সাক্ষী৷ হাজাৰ বছৰৰ বিশ্বাসৰ আধাৰত সংগঠিত সভ্যতা কোনেও হঠাতে ধবংস বা গঠন কৰিব নোৱাৰে৷

সভ্যতা, সংস্কৃতি ৰক্ষা কৰিবলৈ প্ৰয়োজন সুষ্ঠ গণতান্ত্ৰিক পৰিৱেশ৷ এনে সুষ্ঠ পৰিৱেশ ৰচনাৰ দায়িত্ব মূলতঃ চৰকাৰৰ যদিও নাগৰিকৰ দায়িত্বও অসীম৷ এনে কৰিবলৈ হ’লে প্ৰয়োজন এখন সক্ষম চৰকাৰৰ৷ তেনে চৰকাৰৰ দায়িত্ববাহীসকল হ’ব লাগিব সুশিক্ষিত আৰু সংস্কৃত স্বভাৱৰ৷ গণতান্ত্ৰিক পৰম্পৰা আৰু পৰিৱেশক সন্মান কৰিব নজনা ব্যক্তিয়ে সভ্যতা, সংস্কৃতি ৰক্ষা কৰিব নোৱাৰে৷

আজিৰ সমাজত নেতাৰ চৰিত্ৰৰ অধঃপতন হৈছে৷ সন্ত্ৰাসবাদী আৰু দুৰ্নীতিপৰায়ণ লোকেও ধন, জন, বাহুবলৰ জোৰত নেতাৰ স্থান পাইছে৷ তেনে নেতাই ক্ষমতা বৰ্তাই ৰক্ষাৰ নামত নিজেই সভ্যতা, সংস্কৃতি আৰু সমাজক সংকটত পেলায়৷ সবল নেতৃত্ব অবিহনে সমাজ আগবাঢ়িব নোৱাৰে৷

সংবিধানে প্ৰদান কৰা সুবিধাৰ আধাৰতে বিৰোধী দলে সঠিক ভূমিকা পালন কৰিব লাগিব৷ বিৰোধী দলে চৰকাৰৰ নীতিৰ সঠিক বিশ্লেষণ কৰি ৰাইজক পথৰ সন্ধান দিব লাগিব৷ ৰাইজৰ উন্নতিৰ বাবেই চৰকাৰ গঠন কৰা হয়৷ চৰকাৰৰ আঁচনিসমূহ সঠিকভাৱে ৰূপায়ণ কৰিবলৈ প্ৰয়োজন হয় এচাম সৎ আৰু নিষ্ঠাৱান বিষয়া-কৰ্মচাৰীৰ৷ এনে বিষয়া-কৰ্মচাৰীৰ অন্তৰত থাকিব লাগিব দেশপ্ৰেম, আৰু জণগনৰ হিতৰ লক্ষ্যৰে কামবোৰ কৰি যাব লাগিব৷ সময়ৰ কাম সময়ত কৰিলেহে উন্নতিৰ ধাৰাবাহিকতা ৰক্ষা কৰিব পৰা যায়৷

চৰকাৰ, বিৰোধী দল আৰু ৰাজনৈতিক দলৰ কাম-কাজত নজৰ ৰাখিব লাগিব সমাজে নিজেই, যি সমাজ গঠিত হয় ভিন্ন গোষ্ঠীৰ মানুহেৰে৷ সমাজৰ বৰমূৰীয়াসকলৰ সৰৱ ভূমিকাৰ ওপৰতে সমাজৰ উন্নতি বহুপৰিমাণে নিৰ্ভৰ কৰে৷ চৰকাৰৰ পৰ্যায়ত বা সমাজত চলি থকা বেয়া কথা আৰু কামবোৰ দাঙি ধৰিব লাগিব সাহিত্যিক আৰু সাংবাদিকসকলে৷ লেখক আৰু সাংবাদিকসকল অৱশ্যে সৎ আৰু সাহসী হ’ব লাগিব৷ সকলোৰে ওপৰত প্ৰয়োজন হ’ব সংগ্ৰামী জনতা আৰু সমাজ সচেতন নাগৰিকৰ সক্ৰিয়তা৷