ৰাষ্ট্ৰীয়তকৈ আঞ্চলিক সংবাদ মাধ্যম সবল আৰু নিৰপেক্ষ

আমাৰ অসম, ৫মে':  ‘বিশ্বৰ বৰ্তমানৰ সৰ্বাধিক কথিত ভাষাৰ ভিতৰত অসমীয়া ভাষাও আছে৷ এইটো আমাৰ বাবে এক ডাঙৰ সাহস৷ প্ৰায় দুই কোটি মানুহে অসমীয়া ভাষা কয় বা লিখে৷ বেলজিয়াম, গ্ৰীক, ছুইডিছ আদি ভাষা কোৱা মানুহৰ সংখ্যা আমাতকৈ কম, কিন্তু সেইবোৰ ভাষাৰ লেখকে নোবেল বা বুকাৰ পুৰস্কাৰ পাই আছে৷ মানুহ হ’ব লাগিব, ভাষা হ’ব লাগিব গুণগতভাৱে শ্ৰেষ্ঠ৷’ –এই মন্তব্য  সাহিত্য অকাদেমি বঁটাপ্ৰাপক প্ৰসিদ্ধ গল্পকাৰ, বিশিষ্ট সাংবাদিক, ‘আমাৰ অসম’ৰ মুখ্য সম্পাদক মনোজ কুমাৰ গোস্বামীৰ৷ নগাঁৱৰ আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকন মহাবিদ্যালয়ৰ অধ্যয়ন চক্ৰ আৰু আভ্যন্তৰীণ মান নিৰূপণ কোষৰ উদ্যোগত, নগাঁও প্ৰেছ ক্লাবৰ সহযোগত মহাবিদ্যালয়খনৰ প্ৰেক্ষাগৃহত বৃহস্পতিবাৰে অনুষ্ঠিত মনোজ কুমাৰ গোস্বামীৰ বক্তৃতা আৰু সম্বৰ্ধনা অনুষ্ঠানত ‘সমাজ, সাহিত্য আৰু সাংবাদিকতা’ শীৰ্ষক বক্তৃতা প্ৰদান কৰি তেওঁ এইদৰে কয়৷ ভাষণ প্ৰসংগত গোস্বামীয়ে কয়– ‘কুৰি শতিকাৰ চল্লিশৰ পৰা আশীৰ দশকৰ ভিতৰত অসমীয়া সাহিত্যত যিখিনি গল্প-কবিতা-উপন্যাস আদি সৃষ্টি হৈছিল, সেইখিনিৰ গুণগত মান বিশ্ব সাহিত্য পৰ্যায়ৰ৷ ইজৰাইলত ইহুদীৰ সংখ্যা ৯৩ লাখ৷ বিশ্বত ডেৰ কোটিমান ইহুদী নাগৰিক আছে৷ কিন্তু তেওঁলোক সাহিত্য-অৰ্থনীতি-বিজ্ঞান সকলোতে আগবঢ়া৷ যদি জাতিৰ গুণগত মান, শিক্ষা-দীক্ষা উন্নত কৰিব নোৱাৰি, তেন্তে সংখ্যাৰ কোনো অৰ্থ নাই৷ সংস্কৃতৰ দৰে সমৃদ্ধিশালী ভাষাও বিপন্ন হৈ পৰিল৷ এচাম মানুহৰ মাজতে এই ভাষা সীমাবদ্ধ হৈ থাকিল৷ সংস্কৃতৰ চাৰিওফালৰ দুৱাৰ-খিৰিকী বন্ধ কৰি দি বেলেগ শব্দ সোমাবলৈ দিয়া নহ’ল৷ সেয়াই সংস্কৃত ভাষা বিলুপ্তিৰ কাৰণ৷ ভাষা এটাক লালন-পালন কৰিব লাগিব৷ ভাষাটো ব্যৱহাৰিক কৰি ৰাখিব লাগিব৷ বহুতেই কয় সাহিত্যৰ সংকট সাংবাদিকতাৰ সংকট৷ কিন্তু মোৰ মতে, সাহিত্য কি ৰূপত থাকিব সেয়া সময়ে ক’ব৷ সাম্প্ৰতিক সময়ত ইনষ্টাগ্ৰামত লিমাৰিকৰ দৰে সৰু সৰু কবিতা কিছুমান জনপ্ৰিয় হৈছে৷ সেইবোৰ নতুন প্ৰজন্মৰ মুখে মুখে বা মোবাইলে মোবাইলে জনপ্ৰিয় হৈছে৷ সিও সাহিত্যৰে এটা ৰূপ৷ যদিও এলভিন কাৰ্নেলৰ মতে সাহিত্য প্ৰায় মৃত্যুমুখত, কিন্তু মোৰ মতে সাহিত্যৰ হয়তো ৰূপ-ৰং সলনি হ’ব, শেষ হৈ নাযায়৷ অৱশ্যে আগতে সাহিত্যৰ ওপৰত সমাজৰ যিটো প্ৰভাৱ আছিল, আজিকালি সেইটো নাই৷ আজিকালি সাহিত্যৰ প্ৰভাৱ সমাজত নচলে৷ সমাজৰ প্ৰভাৱ সাহিত্যত চলে৷ সিদিনা এলন মাস্কে ঘোষণা কৰিছে, কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তাই সভ্যতাকে ধবংস কৰিব৷ মানুহে নিজৰ চিন্তা-চৰ্চাৰে যিবোৰ কাম কৰিছে সেইবোৰ কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তাৰে কৰিব৷ সেয়া হ’লে দহ-পোন্ধৰ বছৰৰ পাছত বিপদজনক পৰিস্থিতি হ’ব৷ বৰ্তমান সময়ত সাংবাদিকতাৰ সংকট কথাটো খুউব জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে৷ অনেকৰ মতে সাংবাদিকতা শেষ হৈ গ’ল, সাংবাদিকতা এক ভয়ংকৰ সংকটৰ সন্মুখত৷ মই ভাবোঁ, ৰাষ্ট্ৰীয় সংবাদ মাধ্যমতকৈ আঞ্চলিক সংবাদ মাধ্যম বহুধৰণেৰে ভাল৷ ৰাষ্ট্ৰীয় সংবাদ মাধ্যমতকৈ আঞ্চলিক সংবাদ মাধ্যম অধিক সবল আৰু নিৰপেক্ষ৷ ৰাষ্ট্ৰীয় সংবাদ মাধ্যমে কিছুমান বিষয় লৈ যেনেদৰে ব্লেক আউট কৰি দিয়ে, সেইক্ষেত্ৰত আঞ্চলিক সংবাদ মাধ্যমৰ কোনো শুচিবায়ুগ্ৰস্ততা নাই৷ এই যুগত ফ্ৰীডম অৱ প্ৰেছ বুলি কোনো কথা নাই৷ সংবাদ মাধ্যমৰ মালিক কিমান স্বাধীন তাৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ কৰে প্ৰেছৰ স্বাধীনতা৷ সংবাদ মাধ্যমৰ অৰ্থনীতি অতি জটিল৷ আমি নিৰ্ভৰ চৰকাৰৰ বিজ্ঞাপনৰ ওপৰত৷ কাকতৰ স্বত্বাধিকাৰী-সম্পাদকৰ উচ্ছাকাংক্ষাৰ মাজত সাংবাদিকতাই হয়তো দিশহাৰা পৰিস্থিতি পাইছে৷ তাৰ মাজতে প্ৰতিটো সংবাদ গোষ্ঠীয়ে নিজকে পাৱাৰ চেণ্টাৰ হিচাপে দেখুৱাব বিচাৰে৷ নিজকে ৰাজনীতিৰ নিয়ন্ত্ৰক হিচাপে দেখুৱাব বিচাৰে৷ যি সময়ত অসমীয়া মানুহে অসমীয়া গান শুনিবলৈ এৰি দিছিল, সেই সময়ত জুবিন গাৰ্গে অসমীয়া গানৰ শ্ৰোতা সৃষ্টি কৰিছিল৷ তেওঁ পঁচিশ হাজাৰ গান গাই পাকে-প্ৰকাৰে অসমীয়া ভাষাকে জীপাল কৰি তুলিলে৷ অসমীয়া টিভি চেনেল, সংবাদপত্ৰই নিৰন্তৰ অসমীয়া ভাষাৰ হকেই কাম কৰি আছে৷ কিন্তু অসমৰ বিশ্ববিদ্যালয়কেইখন আৰু সাহিত্য সভাই কি ভূমিকা লৈছে, তেওঁলোকে কি সাংঘাতিক অৰিহণা যোগাইছে? সঠিকভাৱে যদি ছ’চিয়েল মিডিয়া ব্যৱহাৰ নকৰে, তেতিয়া কিন্তু ই অতি অ-গণতান্ত্ৰিক মাধ্যম হৈ পৰে৷ ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰ্প’ৰেট গোষ্ঠীৰ হাতত৷’ ভাষণৰ শেষত যশস্বী সাংবাদিক-সাহিত্যিক মনোজ কুমাৰ গোস্বামীয়ে ‘আজি কোনো নিউজ নাই, কোনেও কাকো ক’লা পতাকা দেখুওৱা নাই...’ শীৰ্ষক কবিতা পাঠ  কৰে৷ গাম্ভীৰ্যপূৰ্ণ অনুষ্ঠানটোত বিশিষ্ট অতিথি হিচাপে অংশগ্ৰহণ কৰি নগাঁও সদৰ সমষ্টিৰ বিধায়ক ৰূপক শৰ্মাই বিশিষ্ট সাংবাদিক-সাহিত্যিক মনোজ কুমাৰ গোস্বামীৰ সৈতে তেওঁৰ প্ৰায় ৩৬ বছৰীয়া সান্নিধ্যৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰি কয়– ‘ফটোগ্ৰাফিক বাস্তৱবাদেৰে, চেতনাস্ৰোতৰ বলিষ্ঠ আৰু যাদুকৰী গদ্যশিল্পৰে অসমীয়া গল্প সাহিত্যক সমৃদ্ধ কৰি সাহিত্য অকাদেমি বঁটা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা মনোজ কুমাৰ গোস্বামী আমাৰ সকলোৰে বাবে প্ৰেৰণাৰ উৎস৷ এজন নগঞা হিচাপে তেওঁৰ সফলতাত আমিও যথেষ্ট গৌৰৱান্বিত৷’ মনোজ কুমাৰ গোস্বামীৰ সাহিত্যৰাজিৰ উচ্ছ প্ৰশংসা কৰি বিধায়ক শৰ্মাই এই সন্দৰ্ভত প্ৰথিতযশা সাহিত্যিক-সাংবাদিক প্ৰয়াত চন্দ্ৰপ্ৰসাদ শইকীয়াৰ উদ্ধৃতিৰে কয়– ‘মনোজ কুমাৰ গোস্বামীৰ দৰে সাংবাদিকৰ হাতত অসমীয়া ভাষা নিৰাপদ৷ মনোজ কুমাৰ গোস্বামীয়ে এহাতে কলম আৰু আনখন হাতেৰে কেমেৰা ধৰি ছপা আৰু বৈদ্য়ুতিন দুয়োটা মাধ্যমত সেৱা আগবঢ়াই আহিছে৷’ ইফালে, আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকন মহাবিদ্যালয়ৰ ইংৰাজী বিভাগৰ অধ্যাপক অৰিন্দম বৰকটকীয়ে মনোজ কুমাৰ গোস্বামী সন্দৰ্ভত আলোকপাত কৰি কয়– ‘মনোজ কুমাৰ গোস্বামীৰ দৰে ছপা আৰু বৈদ্য়ুতিন মাধ্যমৰ দুটা ভিন্ন প্ৰতিষ্ঠানৰ সৰ্বোত্তম পদত অধিষ্ঠিত হৈ থকা ব্যক্তিৰ উদাহৰণ বিৰল৷’ অধ্যাপক মিলন নেওগে আঁত ধৰা অনুষ্ঠানটোত আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকন মহাবিদ্যালয়ৰ ভাৰপ্ৰাপ্ত অধ্যক্ষ ড॰ মৃদুল কুমাৰ হাজৰিকাই আদৰণী ভাষণ প্ৰদান কৰে৷ আনহাতে, নগাঁৱৰ প্ৰায় ২৫টা অনুষ্ঠানে মনোজ কুমাৰ গোস্বামীক সম্বৰ্ধনা জ্ঞাপন কৰে৷ বিশিষ্ট সাহিত্যিক-সাংবাদিকজনক সম্বৰ্ধনা জ্ঞাপন কৰা অনুষ্ঠানসমূহৰ ভিতৰত আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকন মহাবিদ্যালয়, নগাঁও প্ৰেছ ক্লাব, নগাঁও জিলা সাহিত্য সভা, নগাঁও ক্ৰীড়া সংস্থা, নগাঁও ট্ৰাইবেল সংঘ, অসম অলিম্পিক সংস্থা, অসম হকী সংস্থা, কলংপাৰ বাতৰিকাকত, সংগীতশিল্পী মঞ্চ,  ৰামানুজন উচ্ছ মাধ্যমিক বিদ্যালয়, ৰেনেছাঁ কনিষ্ঠ মহাবিদ্যালয়, কনচেপ্ট কনিষ্ঠ মহাবিদ্যালয়, অম্লান গোষ্ঠী, ‘ৰুমী-ৰূপক’, বুক নক কেফে আৰু নগাঁও চৰকাৰী উচ্ছতৰ মাধ্যমিক বালিকা বিদ্যালয় অন্যতম৷ মহাবিদ্যালয়খনৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে পৰিৱেশন কৰা সমৱেত সংগীতেৰে আৰম্ভ হোৱা হৃদয়পৰশা অনুষ্ঠানটিত আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকন মহাবিদ্যালয় পৰিচালনা সমিতিৰ সভাপতি চেনিৰাম বৈদ্য আৰু জ্যেষ্ঠ সাংবাদিক কনক হাজৰিকাকে ধৰি ভালেসংখ্যক বিশিষ্ট ব্যক্তি, বিভিন্ন অনুষ্ঠানৰ প্ৰতিনিধি, মহাবিদ্যালয়খনৰ শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰী আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰী উপস্থিত থাকে৷