চৰকাৰখনৰ বয়স দুবছৰ হোৱা উপলক্ষে চৰকাৰে চৰকাৰী চাকৰিত নিযুক্তিক এক বৃহৎ সাফল্যৰূপে দাঙি ধৰিছে৷ বাতৰিকাকতত ১ লাখ চৰকাৰী চাকৰিত নিযুক্তিৰ দিশে এক বৃহৎ পদক্ষেপৰ বৰ বৰ বিজ্ঞাপন দিছে৷ নিযুক্তি-পত্ৰ বিলাবলৈ দেশৰ গৃহমন্ত্ৰী আহিছে৷ চৰকাৰী চাকৰি লাভ কৰাসকলৰ দৃষ্টিৰে এয়া তেওঁলোকৰ জীৱনৰ বৃহত্তম সাফল্য৷ ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ জীৱনৰ অনিশ্চয়তা আঁতৰিব, তেওঁলোকৰ লগতে পৰিয়ালটোৱেও সকাহ পাব৷ অৰ্থনৈতিক  নিশ্চয়তাই তেওঁলোকৰ জীৱন সলনি কৰিব, অবিবাহিতসকলৰ বাবে পাত্ৰ বা পাত্ৰী উভৈনদী হৈ পৰিব৷ চাকৰিটোৱে তেওঁলোকক এটা নতুন জীৱন দিব৷ এয়া তেওঁলোকৰ ব্যক্তিগত সাফল্য, পৰিয়ালটোৰো সাফল্য৷ চৰকাৰেও ইয়াক এটা বৃহৎ সাফল্যৰূপে বহু টকাৰ বিজ্ঞাপনেৰে দাঙি ধৰিছে৷ ৰ লাখ নিবনুৱাৰ স’তে ১ লাখখন ঘৰলৈ অৰ্থনৈতিক নিৰাপত্তা, আশাৰ বতৰা কঢ়িয়াই আনিব পৰাটো নিশ্চয় আদৰণীয়৷ কিন্তু সমাজখনৰ, ৰাজ্যখনৰ নিবনুৱা সমস্যা সমাধানৰ ক্ষেত্ৰত চৰকাৰী চাকৰিয়ে কিমান সহায় কৰিব পাৰে?

অসমৰ মুঠ জনসংখ্যা এতিয়া প্ৰায় ৩ কোটি ৪০ লাখ৷ অসমৰ চৰকাৰী চাকৰিয়ালৰ সংখ্যা প্ৰায় ৫ লাখ৷ গতিকে চৰকাৰী চাকৰিয়ালৰ সংখ্যা অসমৰ জনসংখ্যাৰ ১.৪৭ শতাংশ৷ অৰ্থাৎ অসমৰ প্ৰতি ১০০জন মানুহৰ মাজত চৰকাৰী চাকৰিয়ালৰ সংখ্যা ২জনতকৈও কম৷ একোজন চৰকাৰী চাকৰিয়ালে ৫জনকৈ লোকক পোহপাল দিয়ে বুলি ধৰি ল’লে চৰকাৰী চাকৰিৰ দৰমহাৰে চলা মুঠ মানুহৰ সংখ্যা ২৫ লাখ৷ এয়া অসমৰ জনসংখ্যাৰ ৭.৩৫ শতাংশ, অৰ্থাৎ অসমৰ প্ৰতি ১০০জন মানুহৰ ৭জনেহে চৰকাৰী চাকৰিৰ দৰমহাৰ ধনেৰে জীৱন নিৰ্বাহ কৰে৷ প্ৰতি ১০০জন মানুহৰ ৯৩জনে চৰকাৰী চাকৰিৰ বাহিৰে আন কোনো উপায়েৰে জীয়াই থাকিব লাগে৷ অসমৰ প্ৰতি ১০০জন মানুহৰ ৭০জনেই কৃষিৰ স’তে জড়িত৷ চৰকাৰৰ হিচাপ মতেই অসমত ২৮ লাখ খেতিয়ক পৰিয়াল আছে৷ ১০০জনৰ ৭০জনে খেতি, জ্জজনে চৰকাৰী চাকৰিৰে ভাত মোকলালে বাকী ২৩জনে বেচৰকাৰী বা ব্যক্তিগত খণ্ডত কাম-কাজ কৰি ভাত মোকলায় বা নিবনুৱা হৈ থাকে৷ দেখ-দেখকৈ মাত্ৰ ১.৪৭ শতাংশ লোকক নিযুক্তি দিয়া চৰকাৰী চাকৰিৰে অসমৰ নিবনুৱা সমস্যা সমাধান কৰিব নোৱাৰি৷ চৰকাৰী চাকৰিৰ বাবে পৰীক্ষা দিয়াসকলৰ ৰ বা ২ শতাংশইহে চৰকাৰী চাকৰি পাব৷ বাকী ৯৮-৯৯ শতাংশৰ ভাগত পৰিব বিফলতা আৰু হতাশা৷ এওঁলোকক কৃষি বা বেচৰকাৰী উদ্যোগ, বাণিজ্য বা সেৱাখণ্ডত নিযুক্তি দিয়াৰ প্ৰয়াস কৰাত বাহিৰে আন উপায় নাই৷ এক বৃহৎ অংশই এতিয়া নিযুক্তি বিচাৰি ভাৰতৰ আন ৰাজ্যলৈ বা বিদেশলৈও গৈছে৷

অসমৰ শিক্ষিত নিবনুৱাৰ সংখ্যা ১৭ লাখতকৈও অধিক৷ চৰকাৰী চাকৰিৰে এওঁলোকক সংস্থাপন দিয়াটো অসম্ভৱ৷ চৰকাৰী চাকৰি সদায়েই কিছুসংখ্যক ‘ভাগ্যৱান’ বা ‘যোগ্য’  লোকে পোৱা লটাৰীৰ পুৰস্কাৰৰ দৰে হৈ থাকিব৷ যিসকলৰ কপালত লটাৰীৰ পুৰস্কাৰ লিখা নাই, তেওঁলোকে কি কৰিব? এই বিপুলসংখ্যক শিক্ষিত নিবনুৱাক সংস্থাপন দিয়াৰ বাবে চৰকাৰৰ কি আঁচনি আছে? বছৰি সেইবোৰেৰে কিমানে নিযুক্তি পাইছে?

এওঁলোকক অসম কৃষি আৰু বেচৰকাৰী খণ্ডই সংস্থাপন দিব লাগিব বা তেওঁলোকে সংস্থাপন বিচাৰি অসমৰ বাহিৰলৈ যাব লাগিব৷  অসমৰ কৃষি আৰু বেচৰকাৰী খণ্ডৰ অৱস্থা কেনেকুৱা? ১৭ লাখ নিবনুৱাক নিযুক্ত কৰিব পৰাকৈ ইয়াৰ অৱস্থা টনকিয়াল বুলি ক’ব পাৰিনে? এই খণ্ডৰ অৱস্থা যে টনকিয়াল নহয় তাক ১৭ লাখ যুৱক-যুৱতী শিক্ষিত হৈও নিবনুৱা হৈ থকাটোৱেই প্ৰমাণ কৰে৷ এই খণ্ডটোৰ উন্নয়নৰ বাবেও ফলপ্ৰসূ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰা অত্যন্ত জৰুৰী৷ এইক্ষেত্ৰত কোনো এখন চৰকাৰেই বিশেষ সফলতা দাবী কৰিব নোৱাৰে৷ ফলস্বৰূপে অসমৰ পৰা সংস্থাপন বিচাৰি আন ৰাজ্যলৈ ব্যাপক প্ৰব্ৰজন হৈছে৷ 

চাকৰি পোৱাসকলক অভিনন্দন জনাই চাকৰি দিয়াৰ বাবে চৰকাৰক অভিনন্দন জনায়ো এই কথা কোৱাটো জৰুৰী যে চাকৰি নোপোৱাসকলে যেন অনুভৱ নকৰে যে তেওঁলোক পৰিত্যক্ত৷ চৰকাৰী চাকৰি নাপালেও তেওঁলোকৰ ভৱিষ্যৎ অন্ধকাৰ নহয়৷ তেওঁলোকক এই ভাৰসা দিব পৰাটোহে চৰকাৰৰ প্ৰকৃত কৃতিত্ব হ’ব৷