Logo
image

জেঠৰ বলিয়া বান

বিগত এটা সপ্তাহ ধৰি সমগ্ৰ অসমত হোৱা বৰষুণৰ ফলত বছৰৰ প্ৰথমটো বানৰ কবলত পৰিছে প্ৰায় ছয় লাখ নাগৰিক৷ প্ৰাপ্ত তথ্যমতে, ৰাজ্যৰ হাইলাকান্দি, হোজাই, মৰিগাঁও, নগাঁও, কৰিমগঞ্জ, কাছাৰ, ডিব্ৰুগড়, গোলাঘাট, পশ্চিম কাৰ্বি আংলং আৰু ডিমা হাচাও জিলাত হোৱা বানত ইতিমধ্যে প্ৰাণ হেৰুৱাইছে কুৰিজনৰ অধিক নাগৰিকে৷ বানৰ কবলত পৰি নিজ বাসগৃহ ত্যাগ কৰি আশ্ৰয়স্থলীত অৱস্থান লোৱা নাগৰিকৰ সংখ্যা হৈছে প্ৰায় চল্লিছ হাজাৰ৷ কিছুদিন পূৰ্বে অহা ঘূণ¹বতাহ ৰিমালৰ ফলত হোৱা বৰষুণৰ বাবে ফেনে ফুটুকাৰে বঢ়া কপিলী, বৰাক আৰু কুশিয়াৰা নৈৰ পানীয়ে প্লাৱিত কৰা অঞ্চলবোৰত ধ্বংস হৈছে যোগাযোগ ব্যৱস্থা৷ নদীৰ গতি ৰোধ কৰিবলৈ নিৰ্মাণ কৰা কৃত্ৰিম বান্ধবোৰ নিশাটোৰ ভিতৰতে ভাঙি চিঙি নিঃচিহ্ন হৈছে৷ ভূতৰ ওপৰত দানহ পৰাৰ দৰে কপিলী জলবিদ্যুৎ প্ৰকল্পৰ গে’ট খুলি দিয়াৰ বাবে হোজাই আৰু নগাঁও জিলাও প্লাৱিত হৈছে৷ বানৰ বাবেই ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা আৰু বৰাক উপত্যকাৰ মাজত পথ যোগাযোগ ব্যৱস্থা ব্যাহত হৈছে আৰু ডিমা হাচাও জিলাৰ সৈতে সংযোগ বিচ্চিন্ন হৈছে ৰাজ্যবাসীৰ৷

জেঠৰ এই বলিয়া বানৰ পাছতে হয়তো আগমন ঘটিব জুন-জুলাই মাহৰ আনটো বানৰ৷ ভূটান পাহাৰৰ পৰা বৈ অহা পানীয়ে প্লাৱিত কৰিব বাগ্‌সা, নলবাৰী, বৰপেটা আদি জিলাৰ জনাঞ্চল৷ অসমৰ জনজীৱনত উন্নয়নৰ সন্মুখত প্ৰাচীৰ হিচাপে থিয় দি অহা বানে ইতিপূৰ্বে কিমান ক্ষতি কৰিলে তাৰ ব্যাখ্যা নি©প্ৰয়োজন৷ অসমৰ বান সমস্যাক ৰাষ্ট্ৰীয় সমস্যা বুলি গণ্য কৰাৰ দাবী আজি পাহৰণিৰ গৰ্ভত৷ প্ৰতিটো বানত ৰাজ্যৰ আন্তঃগাঁথনিৰ কিমান ক্ষতি হয় তাৰ প্ৰকৃত তথ্য নিৰ্ধাৰণ কৰাত ব্যৰ্থ হয় চৰকাৰ৷ গ্ৰামাঞ্চলৰ পথ, বিদ্যালয়, বজাৰ, খেতিপথাৰৰ ক্ষতিৰ মূল্য নিৰূপণ কৰাত প্ৰয়োজনীয়তা থাকে যদিও বান সমাপ্তিৰ পাছত সকলো সোমাই পৰে পাহৰণিৰ গৰ্ভত৷

বিগত এটা সপ্তাহ ধৰি চলি থকা বানৰ কবলত পৰি আশ্ৰয় শিবিৰত থকা বানপীড়িতসকলৰ কাষত আজিও উপস্থিত হোৱা নাই কেন্দ্ৰৰ এজনো মন্ত্ৰী বা বিষয়া৷ টুইট কৰি বানপীড়িতক সমবেদনা জনোৱা নেতাৰ প্ৰকৃত দৰ্শন প্ৰাপ্তিত ব্যৰ্থ বানপীড়িত৷ নিৰ্বাচনৰ প্ৰচাৰত জড়িত থাকি গাৰ বিষ লাঘৱ কৰিবলৈ বিদেশলৈ ঢাপলি মেলা নেতাসকলে সময় উলিয়াব পৰা নাই নাগৰিকৰ কাৰণে৷ অৱশ্যে, এইক্ষেত্ৰত ব্যতিক্ৰমী ৰূপত দেখা পোৱা গৈছে মন্ত্ৰী পীয়ূষ হাজৰিকাক৷

স্বাধীনতাৰ কেইবাদশকৰ পাছতো সমাধান নহ’ল অসমৰ বান সমস্যা৷ নদীৰ মথাউৰি নিৰ্মাণৰ নামত প্ৰতিটো বৰ্ষতে কৰা কোটি কোটি টকাৰ ব্যয়ে কিয় উপকৃত কৰিব নোৱাৰে বানপীড়িত অঞ্চলৰ ৰাইজক৷ বানৰ কবলত পৰি খেতিপথাৰৰ শস্য হেৰুওৱা কৃষকৰ বাবে নাই একো সাহায্য৷ বানৰ সোঁতত প্ৰাণ হেৰুওৱা আত্মীয়জনৰ নামত পাব লগা চৰকাৰী ক্ষতিপূৰণৰ টকাকেইটা বিচাৰি অপেক্ষা কৰিব লাগে পৰিয়ালৰ বাকী সদস্যসকলে৷ বানৰ কবলত ভাগি পৰা একমাত্ৰ বাসগৃহটোৰ পুনৰ নিৰ্মাণৰ বাবে নাথাকে চৰকাৰী আঁচনি৷ স্থানীয় বিধায়কৰ আশ্বাস আৰু প্ৰতিশ্ৰুতিবোৰ পূৰণৰ পূৰ্বে আহে আনটো বান৷

প্ৰকৃততে যেতিয়ালৈকে অসমত বান সমস্যাৰ এক স্থায়ী সমাধান নহ’ব, তেতিয়ালৈকে অসমৰ উন্নয়ন অসম্ভৱ৷ উন্নয়নৰ নামত ৰাজপথটো চাৰিলেনযুক্ত হ’লেই প্ৰকৃত উন্নয়ন হোৱা নুবুজায়৷ বান নিয়ন্ত্ৰণৰ নামত স্বাধীনতাৰ পাছৰ পৰা যিমান লাখ কোটি টকা ব্যয় কৰা হ’ল, সকলো উটুৱাই নিলে বাঢ়নী পানীয়ে৷ বান নিয়ন্ত্ৰণৰ নামত থকা ৰাজ্য চৰকাৰৰ বিভাগ বা প্ৰতিষ্ঠানসমূহৰ সফলতা আৰু ব্যৰ্থতাৰ ৰাজহুৱা বিশ্লেষণৰ পোষকতা কৰোঁ৷ অন্যথা বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ মাজত অসমৰ বান বিষয়ত ৰচনা লিখিবলৈ দিয়া পৰম্পৰাটো ভৱিষ্যতেও চলি থাকিব৷