আহিনক কোনে আনে... দুয়োজনে দুয়োজনে

আমাৰ অসম, ২৩ জানুৱাৰীঃ আশ্ৰম সদৃশ ‘কল্প লোক’ত বাস কৰে স্থিতপ্ৰজ্ঞ, ঋষিতুল্য তথা দেৱতুল্য সাধকজনে৷ বকুলৰ মিঠা গোন্ধ, চোতালত ওমলা চৰাই-চিৰিকটি আৰু সংগীতৰ সৈতে আজন্ম বন্ধুত্ব নিজকে শিক্ষক বুলি কৈ বেছি ভাল পোৱা বৰেণ্য শিল্পীজনৰ৷ কণ্ঠৰ গাম্ভীৰ্যতা আৰু মাধুৰ্যতা একেই আছে অশীতিপৰ পণ্ডিতগৰাকীৰ৷ প্ৰায় দুবছৰ ধৰি অসুখৰ বিৰুদ্ধে অহৰহ যুদ্ধ কৰি সময় পাৰ কৰি আহিছে বৰেণ্য ব্যক্তিগৰাকীয়ে৷ বহু চিৰসেউজ গীতেৰে শ্ৰোতাক মোহাচ্ছন্ন কৰি ৰখা এইগৰাকী সাধু ব্যক্তিয়ে এতিয়াও গীত গায়৷ শনিবাৰৰ দিনটোত অনুৰাগীৰ সৈতে অনানুষ্ঠানিকভাৱে ষাঠিসংখ্যক বিবাহ বাৰ্ষিকী পালন কৰা, নিজকে শিক্ষক হিচাপে চিনাকি দি ভাল পোৱা এই সুৰৰ সাধকগৰাকীয়েই হ’ল ‘কল্প লোক’ৰ বাসিন্দা ড॰ বীৰেন্দ্ৰ নাথ দত্ত৷ ইভা দত্তৰ সৈতে ১৯৬১ চনত বিবাহপাশত আৱদ্ধ হৈছিল লোক সংস্কৃতিৰ বিশিষ্ট গৱেষক, শিক্ষাবিদ, সংগীতজ্ঞ, পণ্ডিত, অসম সাহিত্য সভাৰ প্ৰাক্তন সভাপতি ড॰ বীৰেন্দ্ৰ নাথ দত্ত৷ পত্নীসহ একাংশ অনুৰাগীৰ সৈতে শনিবাৰৰ দিনটোত ষাঠি বছৰীয়া বিবাহ বাৰ্ষিকী পালন কৰে লোক সংগীতৰ সাধকগৰাকীয়ে৷ পুত্ৰ আৰু দুই কন্যা কৰ্মসূত্ৰে আৰু বিবাহসূত্ৰে দূৰৈত থকাত বহুদিন ধৰি পত্নীৰ সৈতেই দিন কটাইছে বিশিষ্ট শিক্ষাবিদজনে৷ পত্নী ইভা দত্তও শাৰীৰিকভাৱে দীৰ্ঘদিন ধৰি অসুস্থ৷ কোঠাৰ বিছনাখন  আৰু হুইল চেয়াৰখনেই হৈ পৰিছে ড॰ বীৰেন্দ্ৰ নাথ দত্তৰ একমাত্ৰ সংগী৷ বয়সে কোঙা কৰিলেও জীৱনৰ বিয়লিবেলাতো ভাগৰি পৰা নাই ঋষিতুল্য ব্যক্তিজন৷ এতিয়াও পুৱা বৰগীত গোৱাৰ পৰা নিজৰ চিৰসেউজ গীতখিনি গুণগুণাই ‘কল্প লোক’ গুঞ্জৰিত কৰি ৰাখে সাধকজনে৷ ষাঠিসংখ্যক বিবাহ বাৰ্ষিকীত বৰেণ্য ব্যক্তিগৰাকীক সংগ দিয়ে পত্নী ইভা দত্ত, আকাশবাণীৰ অৱসৰী বিষয়া নয়ন প্ৰসাদ, এমট্ৰ’নৰ বিষয়া বসন্ত বৰঠাকুৰ, বিশিষ্ট বনছাই শিল্পী- ফটোগ্ৰাফাৰ লাবু সেনাপতিসহ তেওঁৰ একান্ত একাংশ অনুৰাগীয়ে৷ এইসকল অনুৰাগীৰে আবৃত হৈ থকাৰ সময়ত ড॰ দত্তৰ ঘৰত বাজি আছিল তেওঁৰেই সেই সোণসেৰীয়া গীতবোৰ– ‘বহুদিন বকুলৰ গোন্ধ পোৱা নাই...’, ‘আকাশে বতাহে ইমান সুৰৰ ৰুণজুন...’, ‘ৰহিমলা ওৰণিৰ মাজেৰে ৰহিমলা জোনলৈ নাচাবা...’, ‘সৌ শিৰীষ ডালত পৰি...’, ‘বগলী বগা ফোঁট দি যা...’ আৰু ‘সীতা বনবাস কিমান চাবা হে...’ আদি৷ অনুৰাগীৰ দাবীত ড॰ দত্তয়ো গালে দুই এটা গীত৷ সেই সময়ত মন্ত্ৰমুগ্ধৰ দৰে ড॰ দত্তৰ মুখলৈ চাই কাষতেই বহি আছিল ইভা দত্ত৷ ঠিক যেন গীতিকাৰে কোৱাৰ দৰে– ‘আহিনক কোনে আনে... দুয়োজনে দুয়োজনে...৷’